YARGITAY KARARLARI

TC
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
2014/35671 E. , 2015/29158 K.

“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı eczacı, davalı kurumun 16.8.2012 tarihli yazı ile eczane sözleşmesinin 2012 yılı protokolünün 3.5.14. Maddesi gereğince hastaların eczaneye yönlendirildiği iddiası ile 3 ay süre ile feshe karar verildiğinin bildirildiğini, varsayıma dayalı olarak yönlendirmenin kabulünün haksız olduğunu ileri sürerek, fesih işleminin iptali ile muarazanın giderilmesini istemiştir.

Davalı, yapılan soruşturma ile diyaliz merkezi ile eczanenin kendi aralarında anlaşarak yönlendirme yapıldığının anlaşıldığını savunarak davanın reddini dilemiştir.

Mahkemece,davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.

Davacı eczacı ile davalı kurum arasında yapılan ilaç teminine ilişkin protokolün 5.3.14. Maddesi gereğince yönlendirme olduğu gerekçesi ile 16.8.2012 tarihli yazı ile eczane sözleşmesinin 3 ay süre ile feshedildiğinin bildirildiği tüm dosya kapsamı ile anlaşılmaktadır. 2012 protokolünün 5.3.14. Maddesinde de; “Eczacılar, kendilerine hasta gönderilmesine yönelik olarak her ne şekilde olursa olsun, kurumlar, hekimler, diğer sağlık kurum ve kuruluşları ve üçüncü şahıslarla kurye şirketleri ile açık veya gizli işbirliği yapamaz, simsar, kurye elemanı ve benzeri yönlendirici personel bulunduramaz, reçete toplama ve yönlendirme yapamaz. İnternet, faks, telefon, kurye, komisyoncu ve benzeri yollarla eczanelere gelen reçeteler kabul edilmez. Eczacılara bu yolla gelen ilaç talepleri karşılanmaz. Bu durumun tespit edilmesi halinde sözleşme feshedilir ve 3 (üç) ay süre ile sözleşme yapılamaz ” düzenlemesi mevcuttur.

Ancak Eczacılar ve Eczaneler hakkındaki 6197 sayılı Kanunu’nun 6514 sayılı kanunun 36 maddesi ile 2.1.2014 tarihinde değiştirilen 24/2. maddesinde “eczacılar kendilerine reçete gönderilmesine yönelik olarak her ne şekilde olursa olsun, kurumlar, hekimler, diğer sağlık kurum ve kuruluşları veya üçüncü şahıslar ile açık veya gizli işbirliği yapamaz, simsar, kurye, elamanı ve benzeri yönlendirici personel bulunduramaz, reçete toplama veya yönlendirme yapamaz, bu yollarla gelen reçeteleri kabul edemez. Bu fiilerin tesbiti halinde eczacı ile aracı kişi veya kuruluşa beşbin Türk Lirasından elli bin Türk Lirasına kadar idari para cezası verilir. Fiillerin tekrarı halinde idari para cezası daha önce verilen cezanın iki katı olarak uygulanır.” düzenlemesinin bulunduğu anlaşılmaktadır. O halde eczacı lehine anılan kanunla yapılan bu düzenlemenin somut olay açısından uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığının değerlendirilerek sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekir. Mahkemece yanlış değerlendirme ve eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz edilen hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan 25,20 TL harcın istek halinde iadesine, 08/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.