Kategori: YARGITAY KARARLARI

TC
YARGITAY
1. Hukuk Dairesi
2023/5376 E. , 2024/535 K.

“İçtihat Metni”
…
MAHKEMESİ : Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1639 E., 2023/674 K.
DAVACILAR : …, …, … vekilleri Avukat …
DAVA TARİHİ : …
HÜKÜM/KARAR : Ret / Esastan Ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Alaplı Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2021/492 E., 2022/204 K.

Taraflar arasındaki kadastro öncesi sebebe ve muris muvazaasına dayalı tapu iptali ve tescil davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesince; davacılar … ve …’un davalarının hak düşürücü süre nedeniyle reddine, davacı …’ın davasının ise feragat nedeniyle reddine karar verilmiştir.

Kararın, davacılar … ve … vekilleri Avukat … tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacılar … ve … vekilleri tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacılar vekilleri dava dilekçesinde; davacıların mirasbırakanları …’ın, öldüğü tarihe kadar nizasız fasılasız malik sıfatıyla zilyedi olduğu … ada 23 parsel sayılı taşınmazın 22.09.1995 tarihli kadastro tespiti sırasında, mirasçılarından mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olarak taşınmazdaki 3/5 payını oğlu davalı adına fındıklık vasfıyla tespit ettirdiğini, mirasbırakanın ölümünden sonraki 25-30 yılda davacı … ile davalının dava konusu taşınmazı malik sıfatıyla 1/2’şer oranda zilyetliklerinde bulunduklarını ileri sürerek tapu kayıtlarının iptali ile miras payları oranında davacılar adlarına tescilini istemişlerdir.

II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davanın muris muvazaasına dayalı tapu iptali ve tescil davası olduğunu, kadastro tespitinin 1996 yılında kesinleştiğini, 3402 sayılı Kadastro Kanunu’nun 12 nci maddesi uyarınca 10 yıllık hak düşürücü süre dolduğu için davanın reddi gerektiğini, tespit sırasında taşınmazın tapusuz ve taşınır hükmünde olduğunu, muris muvazaasına ilişkin Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 01.04.1974 tarihli, 1/2 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının bu davada uygulanamayacağını, 3402 sayılı Kanun’un 13 üncü maddesi uyarınca zilyedin açık muvafakati ile tespit yapıldığını, dava konusu taşınmaza komşu 1 ve 42 nolu parsellerdeki taşınmazların da davacı …’a temlik edildiğini, mirasbırakanın mal kaçırma amacının bulunmadığını, davalının dava konusu taşınmazın zilyedi olduğunu, davacı …’ın taşınmazın küçük bir kısmında geçici olarak fındık topladığını, söz konusu taşınmaz ile ilgili ortaklığın giderilmesi ve önalım davasının derdest olduğunu, davacı …’ın bu davadaki iddialarını derdest davalarda belirtmediğini, bahsi geçen taşınmazın rayiç değerinin 450.000 Türk lirası olduğunu, harcın ikmâl edilmesi gerektiğini belirterek davanın reddini talep etmiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davalı …’ın dava konusu taşınmazın 3/5 payını ortak mirasbırakan …’dan kadastro tespiti öncesinde 1984 yılında 1.000.000 (eski) Türk Lirası bedelle haricen satın aldığını, 01.04.1974 tarihli, 1/2 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca görünürdeki sözleşme tarafların gerçek iradesine uymadığı durumda gizli bağış sözleşmesinin, Türk Medeni Kanunu’nun 706 ncı, Türk Borçlar Kanunu’nun 237 nci (mülga Borçlar Kanunu’nun 213 üncü) ve Tapu Kanunu’nun 26 ncı maddelerinde öngörülen şekil şartlarından yoksun bulunması sebebiyle miras hakkı çiğnenen tüm mirasçılar tarafından sözleşmenin geçersizliğini ve buna dayanılarak oluşturulan tapu kaydının iptalini isteyebilecekleri, ancak tapusuz taşınmazların üzerindeki zilyetliğin devrinin şekle tabi olmaması ve muris muvazaası iddiasının ancak tapulu taşınmazlar hakkında ileri sürülebileceğinden eldeki davada 01.04.1974 tarihli, 1/2 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararının uygulanamayacağı, kadastro tespitinin kesinleştiği 19.12.1996 tarihinden itibaren 10 yıllık hak düşürücü süre geçtikten sonra eldeki davanın 29.12.2021 tarihinde açılmış olduğu, buna göre 3402 sayılı Kanun’un 12/3 üncü maddesinde belirtilen hak düşürücü sürenin de dolduğu gerekçesiyle davacılar … ve …’un davalarının hak düşürücü süre nedeniyle; davacı …’ın davasının ise feragat nedeniyle reddine karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacılar … ve … vekilleri tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.

B. İstinaf Sebepleri
Davacılar … ve … vekilleri istinaf dilekçelerinde özetle; kadastro tespiti 19.12.1996 tarihinde kesinleşmiş ise de tespit sırasında mirasbırakanın muvazaalı işlemi ile davalı adına tespit edildiğini, halbuki dava konusu taşınmazın kadastro tespiti öncesinde ve sonrasında ölümüne kadar mirasbırakan tarafından kullanıldığını, mirasbırakanın 1999 yılında ölümünden sonra davacı … ve davalının taşınmazı beraber kullandıklarını, Yargıtay 1. Hukuk Dairesinin 02.07.2014 tarihli ve 2014/8196 Esas, 2015/12765 Karar sayılı kararı doğrultusunda 3402 sayılı Kanun’un 13/B-a maddesi uyarınca mirasbırakanın bizzat kadastro teknisyeni huzurundaki tescile muvafakat beyanı ile taşınmazın muvazaalı olarak davalı adına tespit olunmasını sağlaması eyleminde 01.04.1974 tarihli ve 1/2 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının uygulanabileceğini, işlemin gizli bağış olduğunu ve iptal edilmesi gerektiğini, Türk Medeni Kanunu’nun 599 uncu maddesi uyarınca mirasbırakanın kadastro tespit işleminden sonra ölmesiyle birlikte davacıların mirasçı hâline geldiğini, davalarının kadastro öncesi değil sonrasındaki nedene dayalı olduğunu ileri sürmüş, İlk Derece Mahkemesinin 12.05.2022 tarihli ve 2022/492 Esas, 2022/204 Karar sayılı kararının kaldırılmasını istemişlerdir.

C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; bahse konu davanın dayandığı sebeplere göre 3402 sayılı Kanun’un 12/3 üncü maddesi uyarınca kadastro tespitinin kesinleştiği tarihten itibaren 10 yıllık hak düşürücü süre geçtikten sonra 29.12.2021 tarihinde açılması, kadastro tespitinden önce dava konusu taşınmazın tapuda kayıtlı olmaması sebebiyle 01.04.1974 tarihli, 1/2 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının uygulanma imkânının bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-1 nci maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacılar … ve … vekilleri tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davacılar … ve … temyiz dilekçesinde özetle; açtıkları davanın kadastro öncesi sebebe dayalı olmadığını, murisin muvazaalı işlemine dayalı tapu iptali ve tescil davası açtıklarını, mirasbırakanın görünürde satış sözleşmesiyle mal kaçırmak amacıyla ve muvazaalı olarak taşınmazdaki payının davalı adına tespit edilmesini sağladığını, Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 16.06.2010 tarihli ve 2010/1-282 Esas, 2010/323 Karar sayılı içtihadı uyarınca 3402 sayılı Kanun’un 13/B-a maddesinde öngörülen kadastro teknisyeni huzurunda tescile muvafakat beyanının muris muvazaasından doğan tapu iptali ve tescil davasının şartlarını belirleyen 01.04.1974 tarihli, 1/2 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararının kapsamında olduğunu, muvazaa iddiasının dinlenmesi gerektiğini, davacı mirasçıların dava haklarını Türk Medeni Kanunu’nun 599 uncu maddesi gereğince mirasbırakanın tespitten sonra ölümünden itibaren kullanılabileceğini, davalarının kadastro öncesi sebebe ve dolayısıyla 10 yıllık hak düşürücü süreye tabi olmadığı gerekçesiyle, Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararının bozulmasını talep etmişlerdir.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dava, kadastro öncesi sebebe ve muris muvazaasına dayalı tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri,

2. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 706 ncı,

6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 237 nci (Mülga 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 213 üncü),

2644 sayılı Tapu Kanunu’nun 26 ncı,

3402 sayılı Kadastro Kanunu’nun 12/3 üncü maddeleri.

3. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 01.04.1974 tarihli, 1/2 sayılı kararı.

3. Değerlendirme
1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2. Gerek öğretide gerek uygulamada muvazaa, mutlak ve nispi muvazaa şeklinde iki gruba ayrılmaktadır. “Muris muvazaası” olarak tanımlanan muvazaa, niteliği itibarıyla nispi muvazaa türüdür. 01.04.1974 tarihli, 1/2 sayılı İBK’da değinildiği gibi bir kimsenin, mirasçısını miras hakkından yoksun etmek amacıyla gerçekte bağışlamak istediği tapu sicilinde kayıtlı taşınmaz malı hakkında tapu sicil memuru önünde iradesini satış doğrultusunda açıklamış olduğunun gerçekleşmiş bulunması halinde, saklı pay sahibi olsun ya da olmasın miras hakkı çiğnenen tüm mirasçılarının, görünürdeki satış sözleşmesinin Türk Borçlar Kanunu’nun 19 uncu (BK 18 inci) maddesine dayanarak muvazaalı olduğunu ve gizli bağış sözleşmesinin de şekil koşulundan yoksun bulunduğunu ileri sürerek dava açabilecekleri kabul edilmektedir. Tapulu taşınmaz mallarda mülkiyeti nakleden akitlerin resmi biçimde yapılması Medeni Kanun’un 706 ncı, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 237 nci (BK 213) ve Tapu Kanunu’nun 26 ncı maddesi hükümleri gereğidir.

3. Ancak, gerek 766 sayılı Tapulama Kanunu’nun 32/B maddesinde gerekse 3402 sayılı Kadastro Kanunu’nun 13/B maddesinde bu Kanunların genelde bir tasfiye yasası olmaları nedeniyle Türk Medeni Kanunu’nun 706 ncı ve Türk Borçlar Kanunu’nun 237 nci maddelerinde mülkiyetin naklinde öngörülen buyurucu nitelikte hükümlere ayrık bir düzenleme getirilmiştir. Buna göre kayıt sahibinin tapulama sırasında kadastro teknisyeni huzurunda taşınmazları sattığı beyanı ile zilyedi adına tespit ve tesciline muvafakatini bildirmesi mülkiyetin zilyet adına geçirilip onun üzerine tapulama tespiti yapılabilmesi için yeterli kabul edilmiştir. Eş anlatımla kadastro teknisyeni huzurunda verilen muvafakat bildirimi resmi memur önünde serbest irade ile belirtilen tescil isteme beyanı olarak görülmüştür. Kayıt sahibinin zilyet adına, tespite muvafakat beyanının haricen satış gibi ya da başka bir nedene dayandırılarak ileri sürülmüş olması da bu kabulde sonuca etkili değildir.

4. Kural olarak Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararları konuları ile sınırlı, gerekçeleri ile aydınlatıcı ve sonuçları ile bağlayıcıdır. Görüleceği üzere butlan sonucunu doğurarak, murisin temliki tasarruflarının iptaline imkan tanıyan 01.04.1974 tarihli, 1/2 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararının uygulanabilmesi için, temliki tasarrufa konu yapılan taşınmazın murisin tapulu malı olması, gerçekte bağışlamak istediği bu malı ile ilgili olarak tapu memuru huzurunda iradesini satış doğrultusunda açıklaması icap eder.

5. Somut olayda; dava konusu taşınmazların mülkiyetinin davacıların kardeşi davalıya devrini sağlayacak bir sözleşme mevcut olmayıp tescil isteği niteliğinde bulunan ve tapulama teknisyeni huzurunda yapılan tek taraflı bir tescile muvafakat beyanı mevcuttur. Yorum yolu ile de yukarıda açıklanan Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının uygulama alanı genişletilemez. Hal böyle olunca, dava konusu taşınmazın davacıların kardeşi olan davalı adına tapu kayıtlarının oluşmasının dayanağının kök mirasbırakanın tapulama sırasında tapulama teknisyeni huzurunda verdiği ve imzası tahtında bu yerin davalı adına tespitine muvafakatini içeren tek taraflı beyanı olup taşınmazın davalıya devrini sağlayan bir sözleşme ilişkisi bulunmadığından muris muvazaasına ilişkin 01.04.1974 tarihli, 1/2 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararının eldeki davada uygulanamayacağı kuşkusuzdur. Öte yandan dava konusu taşınmazdaki 3/5 payın 1984 yılında kök mirasbırakan tarafından davalıya haricen satıldığına dair beyana istinaden davalı adına tespitine ilişkin tutanağın kesinleştiği 19.12.1996 tarihinden itibaren 3402 sayılı Kanun’un 12/3 üncü maddesinde öngörülen on yıllık hak düşürücü süre geçtikten sonra 29.12.2021 tarihinde açılan davanın temyiz eden davacılar yönünden hak düşürücü süre nedeniyle reddine ilişkin karar yerindedir.

6. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacılar … ve … vekillerinin temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davacılar …,… vekillerinin temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Aşağıda yazılı 157,75’er TL bakiye onama harcının temyiz edenlerden ayrı ayrı alınmasına,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

22.01.2024 tarihinde kesin olmak üzere oy birliğiyle karar verildi.

TC
YARGITAY
20. Ceza Dairesi
2015/296 E. , 2015/1964 K.

“İçtihat Metni”
Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :

Dosya kapsamına göre; sanıkların uçakla Iğdır ilinden… iline gelirken yanlarında uyuşturucu madde getirecekleri ihbarı üzerine arama işleminin.. Sulh Ceza Mahkemesinin 15.07.2014 gün ve 2014/862 sayılı önleme arama kararınına göre gerçekleştirildiği olay tutanağına göre sanıkların ayakkabı içlerine gizlenmiş halde suç konusu uyuşturucu maddelerin ele geçirildiği anlaşılmaktadır.

2559 sayılı PVSK’nın 9. maddesine göre “önleme araması”, suç işlenmesinin veya bir tehlikenin önlenmesi için yapılan aramadır. Önleme aramasının muhatapları suç şüphesi altında olmayan kişilerdir.
CMK’nın 116 ve 119. maddelerine göre “adli arama” ise, şüphelinin veya sanığın yakalanması ya da suç delillerinin elde edilmesi için yapılan aramadır. Somut bir suçun işlendiği şüphesi varsa önleme araması değil ancak adli arama yapılabilir.

Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 2013/610, 2014/512, 2013/841, 2014/513 ve 2014/166-514 sayılı kararlarında da belirtildiği üzere; adli arama kararı gerektiren bir olayda önleme araması kararına dayanılarak ya da koşullarına uygun olmayan arama kararı üzerine yapılan arama hukuka aykırıdır. Böyle bir arama sonucu bulunan deliller ya da suçun maddi konusu “hukuka aykırı yöntemlerle elde edilmiş” olacağından, Anayasa’nın 38. maddesinin 6. fıkrası ile CMK’nın 206. maddesinin 2. fıkrasının (a) bendi, 217. maddesinin 2. fıkrası, 230. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi ve 289. maddesinin 1. fıkrasının (i) bendi uyarınca hükme esas alınamaz.

Somut olayda gelen ihbar nedeniyle bir suçun işlendiği konusunda şüphe oluşmuştur. CMK’nın 116, 117 ve 119. maddelerine uygun şekilde “adli arama kararı” alınmadan, olaydan 2 gün önce verilen “önleme araması kararına” dayanılarak sanıkların üzerlerinde arama yapılması hukuka aykırıdır. Bu arama sonucu bulunan uyuşturucu madde ise hem “suçun maddi konusu” hem de “suçun delili” olup “hukuka aykırı yöntemle elde edildiğinden hükme esas alınamaz.”

Sanıklara isnat olunan suçun maddi konusu olan uyuşturucu maddenin hukuka aykırı yöntemle elde edilmesi nedeniyle hükme esas alınamayacağından dosyada bulunan diğer deliller birlikte değerlendirilerek sanıkların hukuki durumlarının yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ve sanıkların müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükümlerin BOZULMASINA, bozma nedenine göre sanıkların SALIVERİLMELERİNE, başka suçtan hükümlü veya tutuklu olmadıkları takdirde serbest bırakılmalarının sağlanması için ilgili Cumhuriyet Başsavcılığına yazı yazılmasına, 15/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

TC
YARGITAY
10. Ceza Dairesi
2015/3964 E. , 2015/32700 K.

“İçtihat Metni”
Tebliğname No : 10 -2015/149031
Mahkeme : ADANA 7. Ağır Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi- Numarası : 10/03/2015 – 2015/22 esas ve 2015/56 karar
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma

Dosya incelendi.

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Olay tutanağına göre, 01.01.2015 tarihinde, Adana 2. Sulh Ceza Hakimliği’nin 2014/1721 D. İş sayılı önleme arama kararına istinaden, Adana ili otoban yolu .. park alanında sanığın da içerisinde bulunduğu .. plakalı yolcu otobüsü durdurulmuş, otobüsün bağaj kısmında sanığa ait peynir bidonu içerisinde net 700 gr esrar ele geçirildiği anlaşılmıştır.

Sanığın da içerisinde bulunduğu yolcu otobüsünde yapılan aramanın hukuki dayanağını oluşturan Adana 2. Sulh Ceza Hakimliği’nin 2014/1721 D. İş sayılı önleme arama kararı incelendiğinde; “19.11.2014 günü saat 00:01’den- 03.12.2014 günü saat 24:00’e kadar doğu illerinden ilimize gelişte otoban üzerinde bulunan İncirlik park alanı ve … Adana il sınırı polis sorumluluk bölgelerindeki araçlar, şahıslar ve şahısların eşyalarında Adli ve Önleme Arama Yönetmeliğinin 19. ve 20. maddeleri ile CMK’nın 116, 117, 119 maddelerinde belirtilen hususlara göre arama yapılmasına izin verilmesine” denilerek “önleme araması kararı” verildiği anlaşılmıştır.

Adana 2. Sulh Ceza Hakimliği’nin 2014/1721 D. İş sayılı önleme arama kararı içeriğine göre, bu karara istinaden arama yapılabilecek en son tarih, 03.12.2014 olup, olay tarihi olan 01.01.2015 tarihinde bu önleme arama kararına istinaden arama yapılması hukuka aykırıdır.

Yukarıda belirtilen nedenlerle, olay tarihi olan 01.01.2015’te Adana ili otoban yolu .. park alanında önleme arama kararı olup olmadığının araştırılması, varsa aslı veya onaylı örneğinin getirtilerek duruşmada okunup tartışılmasının sağlanması; sonucuna göre delillerin hukuka uygun olarak ele geçirilip geçirilmediği tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ile hüküm kurulması,Yasaya aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, diğer yönleri inelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 27.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

TC
YARGITAY
19. Hukuk Dairesi
2016/1953 E. , 2017/2895 K.

“İçtihat Metni”

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

– K A R A R –

Davacı, sihirlikazan.com sitesinden toplam 11.900,48 TL tutarlı 2 ayrı alışveriş yaptığını, alışverişinde davalı banka tarafından verilmiş kredi kartını kullandığını, satın aldığı ürünlerin teslim edilmemesi üzerine davalı bankaya başvurarak chargeback kuralları gereğince ödediği bedelin kredi kartına iadesini talep ettiğini ancak davalı bankanın haksız yere talebi reddettiğini ileri sürerek, 11.900,48 TL’nin yasal faiziyle iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, satım ilişkisinin tarafı olmayan müvekkili bankaya husumet yöneltilemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, yapılan yargılama ve benimsenen bilirkişi raporlarına göre, bankanın chargeback kuralını işletmesi gerekirken işletmeyerek kusurlu olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, 8.898,03 TL ve 2.996,49 TL tutarlı alışveriş bedellerinin taksit ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
>Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 10/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.

TC
YARGITAY
10. Ceza Dairesi

2023/14097 E. , 2024/18516 K.

“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2022/3150 E., 2023/1841 K.
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz istemlerinin esastan reddiyle hükümlerin onanması

Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanıklar …, … ve … müdafilerinin duruşmalı inceleme taleplerinin, 7079 sayılı Kanun’un 94 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299 uncu maddesinin birinci fıkrası gereği takdîren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKİ SÜREÇ
İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin yukarıda belirtilen kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan ve sanıklar …, …, …, …, … ve … yönünden re’sen de istinafa tabi olan hükümlere yönelik sanıklar ve müdafilerinin istinaf başvurularına ilişkin olarak 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi uyarınca Dairemizce verilen bozma ilamına uyulmak suretiyle duruşmalı yapılan inceleme neticesinde;
A. Sanık …’in uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkraları ile üçüncü fıkrasının ilk cümlesi ve 58 inci maddesi uyarınca 10 yıl hapis ve 25.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna ve sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına,
B. Sanıklar … ve …’ın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin üçüncü ve beşinci fıkraları, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkraları ile üçüncü fıkrasının ilk cümlesi ve sanık … yönünden 58 inci maddesi uyarınca 23 yıl 16 ay 15 gün hapis ve 93.750,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına, hak yoksunluklarına ve sanık … hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına,
C. Sanık …’in uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin üçüncü ve beşinci fıkraları, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkraları ile üçüncü fıkrasının ilk cümlesi uyarınca 25 yıl 12 ay hapis ve 100.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna,
D. Sanık …’in uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin üçüncü ve beşinci fıkraları, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkraları ile üçüncü fıkrasının ilk cümlesi ve 58 inci maddesi uyarınca 19 yıl 6 ay hapis ve 75.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna ve sanık hakkında ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanmasına,
E. Sanık …’in uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin üçüncü ve beşinci fıkraları, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkraları ile üçüncü fıkrasının ilk cümlesi uyarınca 16 yıl 3 ay hapis ve 62.500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna,
F. Sanık …’ın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkraları ile üçüncü fıkrasının ilk cümlesi uyarınca 12 yıl 6 ay hapis ve 31.250,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık … müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. Suçun unsurlarının oluşmadığına,
2. Mevcut deliller kapsamında uyuşturucu maddeyi teslim edenin temyiz dışı sanık … olduğuna, nitekim sanığa isnat edilen olay nedeniyle … hakkında iddianame düzenlenip dava açıldığına,
3. Kuşku sınırlarını aşan, yeterli ve kesin delil bulunmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine,
İlişkindir.
B. Sanık … ve müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. Her türlü şüpheden uzak, inandırıcı ve kesin delil bulunmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine,
2. Haberleşme özgürlüğü ihlal edilerek elde edilen delillerin hükme esas alınamayacağı,
3. Başka tedbirlere başvurularak delil elde edilmesi mümkün iken, iletişimin tespiti tedbirinin uygulanmasının hukuka aykırı olduğuna,
4. Eylemin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturacağına,
5. Suça konu uyuşturucu maddeyi sanık …’tan temin ettiğine ilişkin beyanı nedeniyle sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğine,
6. Kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna,
İlişkindir.
C. Sanık … müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. 27.11.2017 tarihli 5. olayda eylemin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturacağına,
2. 29.11.2017 tarihli 6., 09.12.2017 tarihli 10. ve 12.12.2017 tarihli 11. olaylarda her türlü şüpheden uzak, kesin ve somut delil bulunmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine,
3. Sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğine,
4. 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin beşinci fıkrasının uygulanmasının hukuka aykırı olduğuna,
5. Para gönderme şeklinde gerçekleşen eylemin yardım etme niteliğinde olduğuna,
6. Sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesinin uygulanmamasının hukuka aykırı olduğuna,
7. Kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna,İlişkindir.
D. Sanık … ve müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. Her türlü şüpheden uzak, somut ve yeterli delil bulunmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine,
2. Kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna,
İlişkindir.
E. Sanık … müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. Her türlü şüpheden uzak delil bulunmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine,
2. Temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesinin hukuka aykırı olduğuna,
3. 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin beşinci fıkrasının uygulanmasının hukuka aykırı olduğuna,
4. İkinci kez mükerrirlik hükümlerinin uygulanabilmesi için suç tarihlerinin 08.07.2005 tarihinden sonra olması gerektiğine, bu nedenle sanık hakkında ikinci kez mükerrirlik şartlarının gerçekleşmediğine,
5. Kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna,
İlişkindir.
F. Sanık … müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. Her türlü şüpheden uzak, kesin ve somut delil bulunmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine,
2. Temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesinin hukuka aykırı olduğuna,
3. Sanığın iştirak iradesi ile hareket etmediğine, 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin beşinci fıkrasının uygulanmasının hukuka aykırı olduğuna,
4. Kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna,
İlişkindir.

G. Sanık … ve müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. Fiziki takibe ara verildiğinde yapılamayan tespitler nedeniyle, varsayımlara dayanılarak ele geçen uyuşturucu maddenin sanıkla ilişkilendirilmesinin hukuka aykırı olduğuna,
2. Her türlü şüpheden uzak ve yeterli delil bulunmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine,
3. Sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğine,
4. Sanık hakkında takdiri indirim hükümlerinin uygulanması gerektiğine,
İlişkindir.
III. GEREKÇE
A. Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden
Sanığın mahkûmiyetine konu 21.11.2017 tarihli olayda, kendisinde herhangi bir uyuşturucu ya da uyarıcı madde ele geçmeyen sanığın savunmasının aksine, hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan işlem yapılan tanık … ile sanık arasında uyuşturucu madde alışverişinin gerçekleştiğine dair görgüye dayalı tespit yapılamadığı, sanığın …’da ele geçirilen uyuşturucu maddeyle ilgisinin olduğuna dair, maddi bulgularla desteklenmeyen, farklı anlamlar taşıyabilecek telefon görüşmeleri ile …’un kovuşturma aşamasında döndüğü müdafisiz aleyhe kolluk beyanı dışında, her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi hukuka aykırı görülmüştür.
B. Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden
Sanığın mahkûmiyetine konu 12.12.2017 tarihli olayda, İlk Derece Mahkemesinin ve Bölge Adliye Mahkemesinin suçun vasfına ve sübutuna, delillerin değerlendirilmesine, 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin beşinci fıkrasının uygulanmasına ilişkin takdirlerinde bir isabetsizlik bulunmadığı, sabıkalarının ikinci kez mükerrirliğe esas teşkil ettiği ve kararda bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümde açıklanan gerekçeler, tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak, aşağıda belirtilen dışında hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.
Suça konu uyuşturucu maddenin net miktarına bağlı olarak önemi, değeri ve oluşturduğu tehlikenin
ağırlığı ile somut olayın özellikleri gözetildiğinde, alt sınırdan fazla uzaklaşmayı gerektiren bir neden bulunmadığı halde, 5237 sayılı Kanun’un üçüncü maddesinin birinci fıkrası ile 61 inci maddesine aykırı olarak temel hapis cezasının fiille orantılı olmayacak şekilde alt sınırdan çok fazla uzaklaşılarak belirlenmesi, hukuka aykırı görülmüştür.
C. Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden
Sanığın mahkûmiyetine konu 12.12.2017 tarihli olayda, İlk Derece Mahkemesinin ve Bölge Adliye Mahkemesinin suçun vasfına ve sübutuna, delillerin değerlendirilmesine, 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin beşinci fıkrasının uygulanmasına ilişkin takdirlerinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümde açıklanan gerekçeler, tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak, aşağıda belirtilen dışında hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.
Suça konu uyuşturucu maddenin net miktarına bağlı olarak önemi, değeri ve oluşturduğu tehlikenin ağırlığı ile somut olayın özellikleri gözetildiğinde, alt sınırdan fazla uzaklaşmayı gerektiren bir neden bulunmadığı halde, 5237 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin birinci fıkrası ile 61 inci maddesine aykırı olarak temel hapis cezasının fiille orantılı olmayacak şekilde alt sınırdan çok fazla uzaklaşılarak belirlenmesi, hukuka aykırı görülmüştür.
D. Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden
1. Sanığın mahkûmiyetine konu 09.12.2017 tarihli olayda; iletişimin tespiti kararı ve iletişim tespit içeriklerine göre açık kimlik bilgileri bilinen sanıklar … ve …’ın, hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan işlem yapılan tanık …’a uyuşturucu madde verecekleri yönünde kuvvetli şüphe oluşması üzerine gerçekleştirilen fiziki takip sonucu, sanıklar … ve … ile tanık …’un bir araya geldiklerinin ve de sanıklar … ve …’ın birlikte hareket ettiklerinin tespit edildiği, uyuşturucu madde alışverişinin gerçekleştiği değerlendirilerek …’un aracının durdurulduğu, önleme araması kararına istinaden araçta yapılan arama sonucu dikiz aynası içinde suça konu uyuşturucu maddenin ele geçirildiği anlaşılmakla;
Teknik ve fiziki olarak takip edilen olayda; adli arama kararı veya Cumhuriyet savcısının yazılı arama emrine istinaden arama yapılmasının gerektiği, önleme arama kararına dayanılarak yapılan aramanın hukuka aykırı olduğu, bu arama sonucu bulunan delilin, suçun maddi konusu “hukuka aykırı yöntemlerle elde edilmiş” olacağından, Anayasa’nın 38 inci maddesinin altıncı fıkrası ile 5271 sayılı Kanun’un 206 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi, 217 nci maddesinin ikinci fıkrası, 230 uncu maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi ve 289 uncu maddesinin birinci fıkrasının (i) bendi uyarınca hükme esas alınamayacağı gözetilmeden bu olay nedeniyle sanığın beraati yerine mahkûmiyetine karar verilmesi,
2. Sanığın mahkûmiyetine konu 12.12.2017 tarihli olayda; İlk Derece Mahkemesinin ve Bölge Adliye Mahkemesinin suçun vasfına ve sübutuna, delillerin değerlendirilmesine, 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesinin sanık hakkında uygulanmamasına ilişkin takdirlerinde bir isabetsizlik bulunmadığı, usulüne uygun olarak alınan iletişimin tespiti tedbiri sonucu elde edilen delillerin hukuka uygun nitelikte olduğu anlaşılmakla, sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümde açıklanan gerekçeler, tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak, aşağıda belirtilenler dışında hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.
a. Sanık …’in, İstanbul’dan temin ederek Aydın’da naklettiği suça konu uyuşturucu maddenin sanıklar …, … ve istinaf talebinden vazgeçmesi üzerine hakkında verilen mahkûmiyet hükmü kesinleşen temyiz dışı sanık … tarafından teslim alınmasından önce yapılan operasyon sonucu ele geçirilmesi karşısında, sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 35 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca teşebbüs aşamasında kaldığı gözetilmeden, sanık hakkında tamamlanmış suçtan ceza tayin edilmesi,
b. Suça konu uyuşturucu maddenin net miktarına bağlı olarak önemi, değeri ve oluşturduğu tehlikenin ağırlığı ile somut olayın özellikleri gözetildiğinde, alt sınırdan fazla uzaklaşmayı gerektiren bir neden bulunmadığı halde, 5237 sayılı Kanun’un üçüncü maddesinin birinci fıkrası ile 61 inci maddesine aykırı olarak temel hapis cezasının fiille orantılı olmayacak şekilde alt sınırdan çok fazla uzaklaşılarak belirlenmesi,
3. Sanığın mahkûmiyetine konu 27.11.2017 tarihli olayda; sanık ile haklarında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan işlem yapılan … ve … arasında uyuşturucu madde alışverişinin gerçekleştiğine dair görgüye dayalı tespit yapılamaması, sanığın tüm aşamalarda … ve ..’ta ele geçirilen uyuşturucu maddeleri kendisinin satmadığını savunması, sanığın … ve …’ta ele geçirilen uyuşturucu maddelerle ilgisi olduğuna dair maddi bulgularla desteklenmeyen, farklı anlamlar taşıyabilecek telefon görüşmeleri ile Haluk’un müdafisiz aleyhe kolluk beyanı dışında delil bulunmadığı gözetilmeden, Haluk’un kovuşturma aşamasında hazır bulundurulup telefon görüşmeleri ve kolluk ifadesi okunup, varsa çelişkiler giderilerek tanık sıfatıyla beyanı alındıktan sonra, tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Hukuka aykırı görülmüştür.

E. Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden
1. Sanığın mahkûmiyetine konu 09.12.2017 tarihli olayda; elde edilen delilin atılı suçu birlikte işlediği sanık … hakkında yukarıda (D-1)’de gösterilen gerekçe ile hukuka aykırı elde edilen delil olduğunun ve mahkûmiyete esas alınamayacağının gözetilmemesi,
2. Sanığın mahkûmiyetine konu 12.12.2017 tarihli olayda; suça konu uyuşturucu madde bedelinin, temyiz talebinden vazgeçmesi üzerine hakkında verilen mahkûmiyet hükmü kesinleşen temyiz dışı sanık …’nin hesabına sanık tarafından yatırıldığına ya da sanığın suça konu uyuşturucu maddeleri teslim alacağına ve bu amaçla diğer sanıklar …, … ve istinaf talebinden vazgeçmesi üzerine hakkında verilen mahkûmiyet hükmü kesinleşen temyiz dışı sanık … ile birlikte hareket ettiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi,
3. Sanığın mahkûmiyetine konu 27.11.2017 tarihli olayda; sanığın sevk ve idaresinde bulunan araçta el freni yanında gözle görülür halde olan ve rızaen teslim üzerine ele geçirilen uyuşturucu maddeyi sanığın satma veya başkasına verme gibi kullanma dışında bir amaç için bulundurduğuna ilişkin delil elde edilememesi, söz konusu uyuşturucu maddenin net miktarı ve sanığın tüm aşamalarda istikrarlı bir şekilde uyuşturucu maddeyi kullanmak için satın aldığını beyan etmesi ve olay sonrası alınan raporunda suça konu uyuşturucu madde kullanımının pozitif çıkması dikkate alındığında, sanığın sabit olan eyleminin “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçunu oluşturduğu gözetilmeden, uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan hüküm kurulması,
4. Sanığın mahkûmiyetine konu 29.11.2017 tarihli olayda; İlk Derece Mahkemesinin ve Bölge Adliye Mahkemesinin suçun vasfına ve sübutuna, delillerin değerlendirilmesine, 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesinin sanık hakkında uygulanmamasına ilişkin takdirlerinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümde açıklanan gerekçeler, tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak, aşağıda belirtilen dışında hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.
Sanık ile haklarında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan işlem yapılan tanıklar … ve … arasında uyuşturucu madde alışverişinin gerçekleştiğine dair görgüye dayalı tespit yapılamadığı, uyuşturucu madde alışverişinin iletişim tespit tutanaklarından kesin ve net olarak anlaşılamadığı, sanık hakkında ..’in kovuşturma aşamasındaki aleyhe beyan ve teşhisi dışında yeterli delil bulunmadığı dikkate alınarak yapılan incelemede, suça konu uyuşturucu maddenin ele
geçirilmesinden sonra, aleyhinde yeterli delil bulunmadığı aşamada, Savcılıkta verdiği ifadesinde tevilli ikrarı ile kendi suçunun ortaya çıkmasına yardım eden sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 192 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca etkin pişmanlık hükmünün uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Hukuka aykırı görülmüştür.
F. Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden
1. Sanığın mahkûmiyetine konu 27.11.2017 tarihli olayda; sanık … ile arasında uyuşturucu madde alışverişinin gerçekleştiğine dair görgüye dayalı tespit yapılamadığı, sanığın, sanık …’te ele geçirilen uyuşturucu maddeyle ilgisinin olduğuna dair, maddi bulgularla desteklenmeyen, farklı anlamlar taşıyabilecek telefon görüşmeleri ile sanık …’in aleyhe beyanları dışında, her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, sanığın beraati yerine, mahkûmiyetine karar verilmesi,
2. Sanığın mahkûmiyetine konu 01.12.2017 ve 12.12.2017 tarihli olaylarda; İlk Derece Mahkemesinin ve Bölge Adliye Mahkemesinin suçun vasfına ve sübutuna, delillerin değerlendirilmesine ilişkin takdirlerinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümde açıklanan gerekçeler, tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak, aşağıda belirtilenler dışında hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.
a. 12.12.2017 tarihli olayda, sanık …’in, İstanbul’dan temin ederek Aydın’da naklettiği suça konu uyuşturucu maddenin sanıklar …, … ve istinaf talebinden vazgeçmesi üzerine hakkında verilen mahkûmiyet hükmü kesinleşen temyiz dışı sanık … tarafından teslim alınmasından önce yapılan operasyon sonucu ele geçirilmesi karşısında, sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 35 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca teşebbüs aşamasında kaldığı gözetilmeden, sanık hakkında tamamlanmış suçtan ceza tayin edilmesi,
b. 12.12.2017 tarihli olayda ele geçen uyuşturucu maddenin net miktarına bağlı olarak önemi, değeri ve oluşturduğu tehlikenin ağırlığı ile somut olayın özellikleri gözetildiğinde, alt sınırdan fazla uzaklaşmayı gerektiren bir neden bulunmadığı halde, 5237 sayılı Kanun’un üçüncü maddesinin birinci fıkrası ile 61 inci maddesine aykırı olarak temel hapis cezasının fiille orantılı olmayacak şekilde alt sınırdan çok fazla uzaklaşılarak belirlenmesi,
Hukuka aykırı görülmüştür.

G. Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden
1. Sanığın mahkûmiyetine konu 15.12.2017 tarihli olayda; kendisinde herhangi bir uyuşturucu ya da uyarıcı madde ele geçmeyen sanığın savunmasının aksine, hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan işlem yapılan tanık … ile sanık arasında uyuşturucu madde alışverişinin gerçekleştiğine dair görgüye dayalı tespit yapılamadığı, sanığın …’de ele geçirilen uyuşturucu maddeyle ilgisinin olduğuna dair, maddi bulgularla desteklenmeyen, farklı anlamlar taşıyabilecek telefon görüşmeleri dışında, her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi,
2. Sanığın mahkûmiyetine konu 16.12.2017 tarihli olayda; İlk Derece Mahkemesinin ve Bölge Adliye Mahkemesinin suçun vasfına ve sübutuna, delillerin değerlendirilmesine, 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesinin sanık hakkında uygulanmamasına ilişkin takdirlerinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümde açıklanan gerekçeler, tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak, aşağıda belirtilen dışında hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.
İletişim tespit tutanaklarının içeriğinden sanık ile hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan işlem yapılan tanık … arasında buluşmanın gerçekleştiği anlaşılmakla, suça konu uyuşturucu maddenin ele geçirilmesinden sonra, aleyhinde yeterli delil bulunmadığı aşamada, kovuşturma aşamasında tevilli ikrarı ile kendi suçunun ortaya çıkmasına yardım eden sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 192 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca etkin pişmanlık hükmünün uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Hukuka aykırı görülmüştür.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde (A), (B), (C), (D), (E), (F) ve (G) harfleriyle gösterilen bentlerde açıklanan nedenlerle sanıklar müdafileri ile sanıklar …, … ve …’ın temyiz istemleri yerinde görüldüğünden İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesi kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Bozma nedenlerine ve tutuklu kaldıkları sürelere göre sanıklar … ve …’ın oy birliğiyle SALIVERİLMELERİNE, başka bir suçtan hükümlü ya da tutuklu bulunmadıkları takdirde salıverilmelerinin sağlanması için ilgili Cumhuriyet Başsavcılığına yazı yazılmasına,
Bozma nedenleri ile tutukluluk süreleri ve tutuklama koşullarında değişiklik bulunmaması karşısında sanıklar …, … ve … hakkındaki salıverilme taleplerinin Başkan Vekili …’ün karşı oyu ve oy çokluğuyla REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi uyarınca takdîren İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
09.05.2024 tarihinde karar verildi.

KARŞI OY GEREKÇESİ
(Sanıklar …, … ve … Hakkında)

1. Avrupa İnsan Hakları ve Temel Hürriyetleri Koruma Sözleşmesi (AİHS)’nin başlangıç bölümü ve 53 üncü maddesi hükümlerine göre;

a. AİHS insan hakları ve temel özgürlükleri asgari ölçüde koruyan bir sözleşmedir. Zamanla koruma sınırlarının genişletilmesi amaçlanmıştır.

b. AİHS’e taraf olan devletler, iç hukuklarında insan haklarını ve temel özgürlükleri daha fazla koruyacak düzenlemeler yapabilirler veya bu konuda başka bir sözleşmeyi kabul edebilirler. AİHS’in hiçbir hükmü, bu nitelikteki düzenlemelere aykırı düşecek şekilde yorumlanamaz. Başka bir anlatımla,

AİHS’e taraf olan devletlerin, iç hukuklarında veya kabul ettikleri başka bir sözleşmede yer alan insan haklarını ve temel özgürlükleri daha fazla koruyan hükümlerin, AİHS’e aykırılığı ileri sürülemez.

2. AİHS’nin 5 inci maddesine göre, tutuklu bulunan herkesin, makûl bir süre içinde serbest bırakılmaya hakkı vardır. Tutukluluk, makûl süreden fazla olamaz.

3. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, AİHS’in 5 inci maddesindeki tutuklulukta geçecek “makûl süre” kavramını yorumlarken, bu sürenin İlk Derece Mahkemesinin mahkûmiyet hükmünden sonraki aşamayı kapsamadığını kabul etmiştir. Ancak AİHS’in başlangıç bölümü ile 53 üncü maddesine göre, sözleşmeye taraf olan devletler kendi yasalarında sanığın özgürlüğünü daha fazla koruyucu hükümlere yer verebilirler. Bu nitelikteki hükümlerin AİHS’e aykırılığı ileri sürülemez.

4. 5271 sayılı Kanun’un 2 nci, 102 nci ve 104 üncü maddeleri ile Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 4 üncü maddesine göre;

a. İddianamenin kabulünden, hükmün kesinleşmesine kadar geçen evre, kovuşturma evresidir.

b. Suç şüphesi altında bulunan kişinin, iddianamenin kabulünden, hükmün kesinleşmesine kadar geçen evredeki sıfatı sanıktır.

c. Sanığın, hakkındaki mahkûmiyet hükmünün kesinleşmesinden, hükmün infaz edildiği tarihe kadar geçen evredeki sıfatı ise hükümlüdür.

d. 5271 sayılı Kanun’un 102 nci maddesinde düzenlenen azami tutukluluk sürelerine, hükmün kesinleşmesine kadar geçen süreler de dahildir.

5. Diğer yandan, aynı dava içinde birden fazla suç nedeniyle tutuklama kararı verilmiş olması durumunda da, tutuklamayla ilgili azami süre bir kez uygulanır.

6. Somut olaylarda, sanıklar … ile … 01.02.2018 tarihinden ve sanık … 12.12.2017 tarihinden beri tutuklu bulunmaktadırlar. Belirtilen tarihten bu güne kadar 5 yıllık azami tutukluluk süresi dolmuştur.

7. Azami tutukluluk süreleri dolmuş olan sanığın salıverilmesi gerektiği kanısını taşıdığımdan, çoğunluğun aksi görüşüne katılmıyorum. 09.05.2024

TC
YARGITAY
10. Ceza Dairesi
2022/6866 E. , 2022/8544 K.

“İçtihat Metni”
Mahkeme : MANİSA 2. Ağır Ceza Mahkemesi

Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi.

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :

Bozmaya uyulmuş ise de; bozma ilamında da belirtildiği üzere; sanık atılı suçu “örgüt faaliyeti çerçevesinde işlemediğinden” suç tarihi itibarıyla bu suçla ilgili gizli soruşturmacı atanması kanuna aykırıdır. Ancak adli kolluk görevlisi “suçu ve failini belirleme, suçla ilgili delilleri toplama” konusundaki genel görevi kapsamında, örgüt faaliyeti çerçevesinde işlenmese de, uyuşturucu madde ticareti yapma suçu ile ilgili olarak, alıcı rolüne girerek sanıklardan uyuşturucu madde alabilir. Bu şekilde elde edilen delil gizli soruşturmacının adli kolluk görevlisi olması halinde hukuka uygundur. Adli kolluk görevlisi de olsalar delil toplama faaliyetlerini 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (CMK) 2/e. ve 161/2. maddeleri ile 2559 sayılı Polis Vazife ve Salâhiyet Kanunu’nun (PVSK) ek 6. maddesine uygun bir biçimde gerçekleştirmesi halinde ele geçirilen deliller hükme esas alınabilecektir. Bu kapsamda görevlilerin kışkırtıcı ajan sayılabilecek şekilde faili suç işlemeye teşvik ettiği hallerde de ele geçirilen deliller hükme esas alınamayacaktır.

Kolluk görevlisinin, daha önceden faaliyetleri çerçevesinde uyuşturucu satın aldığı … isimli şahıstan sanığın cep telefonu numarasını öğrenmesi üzerine telefon ile sanığı aradığı ve sanığın çağırdığı yere giderek uyuşturucu madde satın aldığı olayda, görevlinin sanık ile telefon üzerinden irtibat sağlayarak sanığın serbest iradesi dışında uyuşturucu madde satışına teşvik etmesi üzerine suçun konusu olan uyuşturucu maddenin ele geçirildiği, kolluk görevlisinin sanığı suça teşvik etmesi suretiyle elde edilen delillerin hukuka aykırı olduğu ve Anayasa’nın 38/6. ve CMK’nın 206/2.a maddeleri uyarınca hükme esas alınamayacağı gözetilmeden, sanığın beraati yerine mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 29.06.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

TC
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi
2017/7627 E. , 2017/15326 K.

“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi
DAVALILAR :
3. KİŞİLER :… İnş. Taah. Tic. Ltd. Şti. ve yetkilisi …

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkikinin üçüncü kişiler tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
1-İşin niteliği bakımından temyiz tetkikatının murafaalı olarak yapılmasına HUMK.nun 438. ve İİK.’nun 366. maddeleri hükümleri müsait bulunmadığından bu yoldaki isteğin reddi oybirliğiyle kararlaştırıldıktan sonra işin esası incelendi:
2- Davalı üçüncü kişi …’ın temyiz isteminin incelenmesinde;
Üçüncü kişi … hakkında aleyhe hüküm kurulmadığı anlaşıldığından, anılan davalının, mahkeme kararını kendi adına temyizde hukuki yararı bulunmamaktadır. Bu nedenle adı geçene ait temyiz dilekçesinin (REDDİNE),
3- Davalı üçüncü kişi … İnşaat Taahhüt Tic. İmlt Ltd Şti.’nin temyiz isteminin incelenmesinde;
Alacaklı tarafından, üçüncü kişi konumunda bulunan davalının, İİK’nun 89. maddesi uyarınca gönderilen haciz ihbarnamesine karşı süresinde yapmış olduğu itirazın gerçeğe aykırı olduğu ileri sürülerek İİK’nun 89/4. maddesi gereğince tazminat ve İİK. 338. madde uyarınca hakikate muhalif beyanda bulunmak eyleminden dolayı cezalandırması talebinde bulunulduğu, mahkemece sanık hakkında ceza tertibine yer olmadığına, tazminat talebi yönünden istemin kabulüne karar verildiği görülmektedir.
İİK.’nun 89/4. maddesinde; “Üçüncü şahıs, haciz ihbarnamesine müddeti içinde itiraz ederse, alacaklı, üçüncü şahsın verdiği cevabın aksini icra mahkemesinde ispat ederek üçüncü şahsın 338. maddesinin 1. fıkrası hükmüne göre cezalandırılmasını ve ayrıca tazminata mahkum edilmesini isteyebilir. İcra mahkemesi tazminat hakkındaki davayı genel hükümlere göre halleder” düzenlemesi yer almaktadır. Kanun hükmünde yer alan tazminatın konusu, haciz ihbarnamesine karşı üçüncü kişinin gerçeğe aykırı beyanda bulunması sebebiyle takip alacaklısının uğradığı zarardır. Bu davada üçüncü kişinin gerçeğe aykırı beyanda bulunduğunu davacı takip alacaklısı ispat etmelidir. Üçüncü kişinin beyanının aksi, İİK.’nun 68. maddesinde sayılan belgelere bağlı olmaksızın her türlü delille ispat edilebilir. Anılan maddenin açık hükmü gereğince; icra mahkemesince, genel hükümlere göre yargılama yapılarak sonuca gidilmelidir.
Somut olayda alacaklı tarafından borçlu aleyhine çeke dayalı olarak kambiyo senetlerine özgü haciz yoluyla başlatılan takipte, 3. kişi Kaldırımoğlu…Ltd. Şti’ne 26/09/2012 tarihinde 89/1. haciz ihbarnamesi tebliğ edildiği 3. kişi şirketin … 29. İcra Müdürlüğü kanalı ile 89/1. haciz ihbarnamesine verdiği 01/10/2012 tarihli cevapta; 89/1 haciz müzekkeresinin cevap için zorunlu ve gerekli pullar eklenmeden tebliğe çıkartıldığı, eksiklik giderilmek suretiyle düzenlenip tebliğe çıkartıldığı takdirde cevap verilebileceği bildirilerek 89/1 haciz ihbarnamesinin iade edildiği, bunun üzerine 3. kişi şirkete 23/10/2012 tarihinde 89/2. haciz ihbarnamesinin tebliğ edildiği, 3. kişi şirketin 30/10/2012 tarihinde 89/2. haciz ihbarnamesine itiraz ettiği, buna rağmen yine 89/3 haciz ihbarnamesi tebliğ edildiği, 3. kişi şirketin İİK.’nun 89/3 haciz ihbarnamesine karşı …9. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2012/598 Esas sayılı dosyasında menfi tespit davası açtığı, yine 3. kişi şirketin 89/2 ve 89/3 haciz ihbarnamelerinin iptali amacıyla açtığı davada,… 1. İcra Hukuk Mahkemesi’nin 17/12/2012 tarih ve 2012/381 E. – 2013/458 K. sayılı kararı ile 89/2 ve 89/3 haciz ihbarnamelerinin iptaline karar verildiği, tarafların kararı temyiz etmemesi üzerine hükmün 21/01/2013 tarihinde kesinleştiği,… 9. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin menfi tespit davasında da 20/11/2013 tarih ve 2012/598 E. – 2013/570 K. sayılı karar ile 89/2 ve 89/3 haciz ihbarnamelerinin iptaline dair verilen kararın kesinleştiği gerekçesiyle davanın konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği anlaşılmaktadır.
Bu durumda, 3. kişi şirkete gönderilen 89/2 ve 89/3 haciz ihbarnamelerinin iptal edildiği ve kararın kesinleştiği, 89/1 haciz ihbarnamesine de 3. kişi şirket tarafından yapılmış bir itiraz olmadan pul eksikliği nedeniyle iade edildiği dolayısıyla 3. kişi şirketin 89/1 haciz ihbarnamesine karşı usulüne uygun bir itirazı olmadığı görülmekte olup İİK.nun 89/4. maddesi şartları oluşmamıştır.
O halde mahkemece, şikayetçi alacaklının isteminin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile istemin kabulü yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ : Üçüncü kişi …İnşaat Taahhüt Tic. Ltd Şti.’nin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda (3) nolu bentte yazılı nedenlerle İİK’nun 366. ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 07.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.

TC
YARGITAY
19. Hukuk Dairesi 2018/1282 E. , 2018/5550 K.

“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

– K A R A R –

Davacı asil, davalının aleyhine kambiyo senetlerine özgü icra takibi başlattığını, takibe konu bononun araç kiralama sözleşmesi imzalanırken teminat amaçlı olarak açık bono şeklinde düzenlendiğini, kullanılan aracın hasarsız iade edildiğini, bononun bedelsiz olduğunu ileri sürerek, bono nedeniyle davalıya borçlu olmadığının tespitini ve takibin iptalini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, davacının davalıdan araç kiraladığını, muhtemel zararlar için teminat amacıyla senet düzenletildiğini, davacının aracı hasarlı bir şekilde iade etmesi nedeniyle davalının zararının oluştuğunu, ayrıca davalının şahsi ilişki nedeniyle davacıya borç verdiğini, alacağın tahsili ve zararın tazmini amacıyla bononun takibe konu edildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.

Mahkemece taraflar arasında araç kiralama sözleşmesi yapıldığı, teminat amacıyla açık senet düzenlendiği, davalının, aracın hasarlı teslim edildiği, hasara davacının sebep olduğu ve davacıya borç para verdiği savunmasını ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, davacının davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.

Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 07/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

TC
YARGITAY
19. Hukuk Dairesi
2017/5286 E. , 2019/1328 K.

“İçtihat Metni”
19. HUKUK DAİRESİ
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

– KARAR –

Davacı vekili, davalının oto kiralama işi yaptığını, davacının davalıdan araç kiraladığını, araç kiralama sözleşmesinin altında boş bononun bulunduğunu, boş bononun davacı tarafından imzalandığını, boş bononun kiralama süresi boyunca araçta doğacak muhtemel hasarlar veya diğer riskler için alındığını, davacının kira ücretini peşin olarak ödediğini, kiraladığı aracı davalıya hasarsız olarak iade ettiğini, davalının bononun olası trafik cezalarının teminatı olarak kendisinde kalacağını ve bir ay sonra iade edileceğini bildirildiğini, ancak bononun davalı tarafından doldurularak icra takibine konu edildiğini ileri sürerek, icra takibinden dolayı borçlu olmadığının tespitine ve davalı aleyhine kötüniyet tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın görevsiz mahkemede açıldığını dava konusu olayın kira ilişkisinden kaynaklandığını, görevli mahkemelerin sulh hukuk mahkemeleri olduğunu, davacının bononun boş olarak teslim ettiğine ilişkin iddiasını yazılı delille ispatının gerektiğini belirterek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacının bonoyu davalıya teminat senedi olarak verdiği iddiasını HMK’nın 200/1. maddesine göre yazılı delille ispatlaması gerektiği, buna göre ispat yükü üzerinde olan davacının takip konusu senedin teminat senedi olduğuna ilişkin delil ibraz etmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, taraflar arasında düzenlenen araç kiralama sözleşmesi nedeniyle verilen bonodan dolayı borçlu bulunulmadığının tespiti istemine ilişkindir. Her ne kadar dava konusu bonodan dolayı menfi tespit isteminde bulunulmuş ise de, her iki taraf da bu bononun kira sözleşmesi sebebiyle verildiğini kabul etmektedir. Hal böyle olunca somut olayda uyuşmazlık TTK’da düzenlenen kambiyo senetleri ile ilgili hükümlerden değil, taraflar arasındaki kira sözleşmesinden kaynaklanmaktadır. Kira ilişkisinden doğan tüm uyuşmazlıkların çözümünde 6100 sayılı HMK’nun 4/1-a maddesi uyarınca görevli mahkeme sulh hukuk mahkemesidir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 04/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.

TC
YARGITAY
7. Ceza Dairesi
2022/12189 E. , 2024/5966 K.

“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Hâkimliği
SAYISI : 2020/4163 Değişik iş
KABAHAT : 7258 sayılı Futbol ve Diğer Spor Müsabakalarında Bahis ve Şans Oyunları Düzenlenmesi Hakkında Kanun’a muhalefet
İNCELEME KONUSU KARAR : İtirazın reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması

7258 sayılı Futbol ve Diğer Spor Müsabakalarında Bahis ve Şans Oyunları Düzenlenmesi Hakkında Kanun’a (7258 sayılı Kanun) muhalefet eyleminden dolayı kabahatli … hakkında Konyaaltı İlçe Emniyet Müdürlüğü’nün 11.11.2019 tarihli ve 2019/1022 sayılı idarî yaptırım karar tutanağı ile uygulanan 8.000,00 Türk lirası idarî para cezasına karşı yapılan başvurunun reddine dair Antalya 1. Sulh Ceza Hâkimliğinin 02.11.2020 tarihli ve 2020/3206 değişik iş sayılı kararına karşı yapılan itirazın merci Antalya 2. Sulh Ceza Hâkimliğinin 20.11.2020 tarihli ve 2020/4163 değişik iş sayılı kararıyla reddine karar verildiği anlaşılmıştır.

Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 309/1. maddesi uyarınca, 10.08.2022 tarihli evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 02.11.2022 tarihli ve KYB-2022/113678 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:

I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 02.11.2022 tarihli ve KYB-2022/113678 sayılı kanun yararına bozma isteminin; “…Dosya kapsamına göre, Denizli Cumhuriyet Başsavcılığınca şüpheli olarak bulunan … isimli şahsın adına kayıtlı banka hesaplarını yurt dışı kaynaklı yasa dışı bahis siteleri ile bağlantılı olarak para nakline aracılıkta kullandığından bahisle yapılan soruşturma sırasında, adı geçen kabahatli …’in de illegal bahis oynadığının ihbar edilmesi üzerine hakkında 7258 sayılı Kanun’un 5/d maddesi gereğince idari yaptırım kararının uygulandığı anlaşılmış ise de, kabahat eyleminin dayanağı olan şüpheli … hakkında yürütüldüğü anlaşılan Denizli Cumhuriyet Başsavcılığının soruşturma dosyasının akıbeti araştırılarak, varsa adı geçen şüpheli şahıs hakkında düzenlenen Masak raporunun ve/veya soruşturma dosyasının bir bütün halinde temin edilerek gerektiğinde bilirkişi incelemesi de yaptırılıp, muterizin yasa dışı bahis oynamak amacıyla para transferi yapıp yapmadığının tespit edilerek ortaya çıkacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde başvurunun reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir…” yönündeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.

II. GEREKÇE
26.10.1932 gün ve 29/12 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı ve bu karar esas alınmak suretiyle verilen Yargıtay Ceza Genel Kurulu ve Özel Dairelerin süreklilik arz eden kararlarında belirtildiği üzere, kabul edip etmemenin hâkim veya mahkemenin takdirine bağlı olduğu istekler hakkında verilen kararlar ile kanıtların değerlendirilmesine ve şahsi hakka ilişkin kararlar kanun yararına bozma konusu olamaz.

Hâkimlikçe, kanun yararına bozma isteminde ileri sürülen nedenler yönünden dosya kapsamında tüm deliller tartışılıp takdir edilmek suretiyle karar verildiği ve delil takdiri yapılarak verilen kararlar aleyhine kanun yararına bozma yoluna gidilemeyeceği anlaşılmakla, kanun yararına bozma isteminin reddine karar verilmiştir.

III. KARAR
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, kanun yararına bozma istemi doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesindeki koşulları taşımayan KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİNİN oy birliğiyle REDDİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.06.2024 tarihinde karar verildi.

TC
YARGITAY
7. Ceza Dairesi 2021/23331 E. , 2023/11545 K.

“İçtihat Metni”

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2019/87 E., 2019/1765 K.
SUÇ : 7258 sayılı Futbol ve Diğer Spor Müsabakalarında Bahis ve Şans
Oyunları Düzenlenmesi Hakkında Kanun’a muhalefet
HÜKÜMLER : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Esastan ret

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun’un) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Analya 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.10.2018 tarihli ve 2018/428 Esas, 2018/776 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında 7258 sayılı Futbol ve Diğer Spor Müsabakalarında Bahis ve Şans Oyunları Düzenlenmesi Hakkında Kanun’a (7258 sayılı Kanun) muhalefet suçundan aynı Kanun’un 5 inci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 2 yıl 6 … hapis ve 120,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmiştir.

2…. Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin, 25.06.2019 tarihli ve 2019/87 Esas ve 2019/1765 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik sanıkların istinaf başvurularının kabulüne karar verilerek 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararlarının kaldırılması ile sanıklar hakkında 7258 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan 5271 sayılı Kanun’ un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararları verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz istemi; sanıkların soruşturma aşmasında alınan beyanlarında, soruşturması ayrı yürütülen … isimli şahsın oynattığı yasadışı bahis nedeniyle para transferine aracılık ettiklerinin ifade edildiğine, bu hususun sanık imzalarını içeren tutanaklarda da açıkça belirtildiğine, sanıklardan …’ın cep telefonu incelemesinde bahis sitelerinin web sayfasında bulunduğunun tespit edildiğine, sanıkların, skype sistemi üzerinden yaptıkları yazışmalarda para transferi ve bahse ilişkin açıklamaların bulunduğuna, dosya içerisinde bulunan 24.04.2018 tarihli MASAK raporunda, sanık beyanlarında geçen … Yenen isimli şahsın spor müsabakalarına dayalı şans oyunlarında bahis oynatılıp buna ilişkin para transferinde yer aldığına ve sanık …’ın para transferinde aracı olarak yer aldığının belirtildiğine, dosya içerisinde yer alan delillerin sadece sanık savunmalarından ibaret olmadığına, sanıkların soruşturma beyanlarını kabul etmemelerinin, dosyadaki tek delil olmaması nedeniyle hukuki sonuca etkili bulunmadığına, ayrıca, sanıkların duruşma aşamasında da önceki savunmalarını tamamen reddetmeyip paraların bahise ilişkin olduklarını bilmediklerini beyan etmekle birlikte, para transferi yaptıklarını, bahisten bilgilerinin olmadıklarını, daha sonra öğrendiklerini beyan ettiklerine, bu nedenlerle sanıkların mahkûmiyetine ilişkin yerel mahkeme kararına yönelik istinaf istemlerinin reddine karar verilmesi gerektiğine, yine gerektiğinde … Cumhuriyet Başsavcılığının konuya ilişkin yaptığı, MASAK raporunun da içinde bulunduğu 2018/76905 soruşturma numaralı kapsamlı soruşturma dosyası da incelenip sonucu araştırılmadan, sanıkların beraatine karar verilmesinin hukuka ve dosyaya uygun bulunmadığına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1.Sanıkların, Kuzey Kıbrıs Türkiye Cumhuriyetinde bulunan bahis şirketleri aracılığı ile oynanan bahisler kapsamındaki paraların, telefonlarına gelen isim ve şifre ile cep bank uygulamasında kartsız işlem yapmak sureti ile nakline aracılık ettikleri iddiası ile haklarında dava açılmıştır.

2.Sanık … savunmasında, önceden tanıştığı … isimli arkadaşının maddi sıkıntılardan dolayı internet üzerinden alış veriş şirketi kurduğunu söylediğini, birlikte çalışalım demesi üzerine kabul ettiğini, cep telefon numarası ile cep banka gönderilen paraları kendisinin biriktirdiğini, daha sonrasında …’in hesabına yatırıyor olduğunu, bu hesabın …’in değil başkalarının hesapları olduğunu, bu işin alış veriş işi olduğunu düşündüğünü, işin bahis sitelerinde oynanan oyunlar nedeniyle para nakil işlemi olduğunu bilmediğini, yakalanmadan bir hafta önce … ile yapmış olduğu bir konuşmada … bir şahıs kazandı deyince bu işin kumar işi olduğunu anladığını, suçlamayı kabul etmediğini beyan etmiş, soruşturma aşamasında alınan beyanı ile aradaki çelişki sorulduğunda, göz altına alındıktan sonra polislerin kendilerini çok fazla sıkıştıkları için ne söylediğini tam olarak hatırlayamadığını, yukarıdaki beyanının … olduğunu ifade ettiği görülmüştür.

3.Sanık … savunmasında, sanık …’ın kendisinin arkadaşı olduğunu, sezonluk çalıştıklarını, Mustafa’nın kendisine internet üzerinden takı gümüş satışı yapan bir şirket olduğunu ve onlarla çalışıp çalışmadığını sorduğunu, kendisinin de kabul ettiğini, cep telefonlarına cep bank aracılığıyla para geldiğini ve bunları biriktirip daha sonra şahıslara yatırdıklarını, bu işin kumar işi olduğunu daha sonra anladığını, suçlamayı kabul etmediğini beyan etmiş, soruşturma aşamasında alınan beyanı ile aradaki çelişki sorulduğunda, göz altına alındıktan sonra polislerin kendilerini çok fazla sıkıştıkları için ne söylediğini tam olarak hatırlayamadığını, yukarıdaki beyanının … olduğunu ifade ettiği görülmüştür.

4.Sanık … savunmasında, … isimli şahıs ile diğer sanık … aracılığıyla tanıştığını, bu şahsın kendisine internet üzerinden satış işi olduğunu, birlikte çalışıp çalışmayacaklarını sorduğunu, kendisinin de kabul ettiğini, internet bankacılığı aracılığıyla cep bank şeklindeki uygulama ile çalışmış olduğunu düşündükleri … takı gümüş isimli şirket adına paralar yatırdıklarını, paranın çekilmesi için kullanılacak olan şifreyi …’in söylediğini, bu şekilde paraları topladıktan sonra …’in belirttiği şahsın hesabına yatırdıklarını, ilk işe başladıklarında … ya da ailesinden birinin adına parayı yatırdıklarını, daha sonra ise başka şahısların adına da yatırmaya başlayınca bu işin başka bir iş olduğunu yani kumar işi olduğunu öğrendiklerini beyan etmiş, soruşturma aşamasında alınan beyanı ile aradaki çelişki sorulduğunda, göz altına alındıktan sonra polislerin kendilerini çok fazla sıkıştıkları için ne söylediğini tam olarak hatırlayamadığını, yukarıdaki beyanının … olduğunu ifade ettiği görülmüştür.

5.Dosya içerisinde yer alan 27.01.2018 tarihli saat 03.30 ibareli tutanakta yer alan bilgilere göre, sanıklardan …’ın telefonunda yer alan skype programı içeriğindeki kayıtların dökümünün dosya arasında bulunduğu, anılan kayıtlarda para transferine ilişkin ifadelerin yer aldığı görülmüştür.

6…. Cumhuriyet Başsavcılığının 21.06.2019 tarihli yazısı ekinde gönderilen 24.04.2018 tarihli MASAK raporunda, sanık savunmalarında geçen … Hediyelik Eşya ve Bilişim Teknolojileri Sanayi Ticaret Limited Şirketi ve … Yenen bakımından yasa dışı bahis suçu kapsamında tespitler bulunduğu anlaşılmış, sanık …’ın da hesap hareketleri incelenmiş ise de mükerrir soruşturma bulunduğunun kabulü ile hakkında KYOK kararı verildiği anlaşılmıştır.

B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Bölge Adliye Mahkemesince ”…Sanıkların müdafiisiz alınan kolluk beyanlarını kabul etmedikleri, sanıkların spor müsabakalarına dayalı sabit ihtimalli veya müşterek bahis ya da şans oyunlarıyla bağlantılı olarak para nakline aracılık ettiklerine ilişkin bir delil bulunmadığı, sanıkların kendilerine yüklenen suçu işlediklerini gösterir mahkumiyete yetecek derecede vicdani kanaat sağlayacak bir delil bulunmadığı, sanıkların beraatine karar verilmesi gerektiği…” yönündeki gerekçe ile sanıklar hakkındaki mahkûmiyet kararları kaldırılarak, sanıkların ayrı ayrı beraatlerine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
5271 sayılı Kanun’un 148 inci maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca, müdafii hazır bulunmaksızın kollukça alınan ifadenin, sanıklar tarafından hâkim veya mahkeme huzurunda doğrulanmadıkça hükme esas alınamayacağı hususunda tereddüt bulunmamakta ise de, dosya münderecatı uyarınca, sanıklar hakkında müsnet suçun işlendiğine dair tek delilin müdafi hazır bulunmaksızın tespit edilen kolluk beyanlarının olmadığı, sanıkların, kovuşturma aşamasında tespit edilen savunmalarının kapsam ve içeriği dikkate alındığında, başlangıçta yasa dışı bahis suçu ile bağlantılı olarak para nakline aracılık ettiklerini bilmediklerini ifade etmelerine karşın, farklı olaylarla bunu öğrenmiş olmalarına rağmen, yakalandıkları tarihe kadar aracılık faaliyetlerine devam ettiklerinin anlaşılması, yine sanık savunmalarında adı geçen … Hediyelik Eşya ve Bilişim Teknolojileri Sanayi Ticaret Limited Şirketi hakkında hazırlanan MASAK raporu içeriğinde, … Yenen hakkında da tespitler bulunması, anılan şahsın ise sanık savunmalarına göre para çekmek için kendilerine şifreleri gönderdiği belirtilen kişi olduğunun görülmesi karşısında, müsnet suçtan mahkûmiyeti gereken sanıklar hakkında yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile beraat kararı verilmesi hukuka aykırılık bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz istemi yerinde görüldüğünden … Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin, 25.06.2019 tarihli ve 2019/87 Esas ve 2019/1765 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi uyarınca takdîren … Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

25.12.2023 tarihinde karar verildi.

TC
YARGITAY
7. Ceza Dairesi
2021/14908 E. , 2021/10154 K.

“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 7258 sayılı Yasaya muhalefet

HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;

Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.

Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;

1-) Mahkemece, sanığın işyerinde ele geçen bilgisayardan; hangi yasa dışı bahis sitelerine hangi tarihlerde ve hangi yoğunlukta giriş yapıldığının, hangi miktarda yasa dışı bahis oynandığının, dosyada ele geçirilen bilgisayar kütüğü üzerinde yapılacak ayrıntılı bilirkişi incelemesi sonucu tespit edilmesi ile sonucuna göre dosyadaki diğer delillerle birlikte sanığın hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerekirken, sanığın işyerinde yasa dışı bahis oynattığının sabit olduğu gerekçesiyle, eksik inceleme sonucu mahkumiyetine karar verilmesi,

2-) Sanık hakkında düzenlenen iddianamede, 7258 Sayılı Kanun’un, 5/1. ve 5/a. maddelerinden cezalandırılması istemiyle dava açılmasına rağmen, kovuşturma aşamasında 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesi uyarınca sanığa ek savunma hakkı verilmeksizin, eylemin 7258 sayılı Kanunun 5/1-b kapsamında kaldığından bahisle hüküm kurulmak suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,

3-) Açılan kamu davasının niteliğine göre, suçtan doğrudan zarar görmeyen ve bu nedenle davaya katılma hakkı bulunmayan … lehine vekalet ücreti tayin edilmesi,

Kanuna aykırı ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 16.09.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

TC
YARGITAY
8. Ceza Dairesi
2014/1313 E. , 2014/3365 K.

“İçtihat Metni”
İhbarname No : KYB-2014/4664

6136 sayılı Ateşli Silâhlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun’a muhalefet suçundan sanık B.. Ö..’ün, anılan Kanun’un 13/1. maddesi (iki kez) gereğince 2 yıl hapis ve 343 yeni Türk lirası (iki kez) adlî para cezası ile cezalan- dırılmasına, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 71. maddesi uyarınca cezaları içtima ettirilerek 4 yıl hapis ve 686 yeni Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair (BAKIRKÖY) 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.12.2007 tarihli ve 2003/1020 esas, 2007/506 sayılı kararını kapsayan dosyasıyla ilgili olarak;

Dosya kapsamına göre, sanık tarafından yaralama suçunda kullandığından bahisle kolluk görevlilerine teslim edilen ruhsatsız tabancanın olayda kullanılmadığın anlaşılması üzerine, sanığın evinde yapılan arama sırasında suçta kullanılan ruhsatsız tabancanın ele geçirildiği somut olayda, sanığın eyleminin Mahkemesince 6136 sayılı Kanun’un 13/1. maddesi kapsamında değerlendirilerek iki suç oluştuğu kanaatiyle iki ayrı ceza verilmiş ise de, 6136 sayılı Kanun’un 13. maddesinde belirtilen suç yönünden ruhsatsız olarak taşınan silah sayısınca suç oluşmadığı, sanığın eyleminin tek bir suça vücut verdiği gözetilmeksizin karar tesisinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 25.12.2013 gün ve 78659 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay C.Başsavcılığının 09.01.2014 gün ve KYB-2014/4664 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

Gereği görüşülüp düşünüldü:

6136 sayılı Yasaya aykırılık suçunun mütemadi suçlardan olduğu ve hukuki kesintiyi oluşturan iddianamenin düzenlendiği tarihe kadar gerçekleştirilen eylemlerin tek suç, bu tarihten sonra gerçekleştirilen eylemlerin ise ayrı suç oluşturacağı gözetilerek, kendisinden iddianamenin düzenlendiği tarihten önce 2 adet ruhsatsız tabanca ele geçen hükümlünün eyleminin kül halinde tek bir 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçunu oluşturduğu gözetilmeden, her bir silah nedeniyle ayrı cezaya hükmolunması suretiyle fazla ceza tayini,

Yasaya aykırı ve Adalet Bakanlığı’nın Kanun Yararına Bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbarname içeriği bu itibarla yerinde görül- düğünden Bakırköy 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.12.2007 gün, 2003/1020 esas, 2007/506 karar sayılı kararının CMK.nun 309. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), hükmün 2-b-c maddelerinin hükümden çıkarılmasına, hükmün 2-a fıkrasından “ilk ruhsatsız tabanca nedeni ile” ibaresinin çıkarılarak yerine “2 adet ruhsatsız tabanca taşıması eylemi nedeniyle” ibaresinin yazılmasına, infazın bu şekilde yerine getirilme- sine, dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, 17.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.

TC
YARGITAY
8. Ceza Dairesi
2019/791 E. , 2020/12523 K.

“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İftira
HÜKÜM : Beraat

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; sanık …’ın BİMER’e göndermiş olduğu dilekçede; katılanın ruhsatsız silah bulundurduğunu, alkollü araç kullandığını ve katılana ait …plaka sayılı aracın plakasının sahte olduğunu beyan ederek ihbarda bulunduğu, ihbarı üzerine Bandırma Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 2013/5777 nolu dosyası kapsamında katılan hakkında soruşturma başlatıldığı, ancak söz konusu aracın plakasının sahte olmadığı, silahın ruhsatsız olmadığı ve katılanın alkollü araç kullandığına dair bir tespit yapılamadığı anlaşılmakla kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği sanığın böylelikle katılanın üzerine atılı suçları işlemediğini bildiği halde aralarındaki husumet nedeniyle sırf katılan hakkında soruşturma ve kovuşturma başlamasını sağlamak için fiiller isnad etmek suretiyle üzerine atılı iftira suçunu işlediği sabit olmakla eylemine uyan TCK.nın 267/1. maddesi gereğince cezalandırılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,

Yasaya aykırı, katılan vekilinin, temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 04.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.

TC
YARGITAY
8. CEZA DAİRESİ
ESAS: 2021/18770
KARAR: 2024/5836

“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2019/4537 E., 2021/747 K.
SUÇ : 6136 sayılı Kanuna aykırılık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteminin süresinde olduğu, temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Uşak Cumhuriyet Başsavcılığının 19.04.2019 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında silah ticareti yapma ve ruhsatsız silah bulundurma suçlarından 6136 sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar İle Diğer Aletler Hakkında Kanun’un (6136 sayılı Kanun) 12/1, 13/1 inci ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 43 üncü, 53/1 inci, 63 üncü ve 54 üncü maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Uşak 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.08.2019 tarihli kararı ile sanık hakkında silah ticareti yapma suçundan 6136 sayılı Kanun’un 12/1 inci, 5237 sayılı Kanun’un 52/1-4, 53/1-2-3, 58, 63 ve 54/1-4 üncü maddeleri gereğince 6 yıl hapis ve 12.000,00 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna ve müsadereye karar verilmiştir.
3. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin 24.03.2021 tarihli kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebebi;
Soyut gerekçelerle karar verildiğine, sanığın suçu işlediğine dair delil bulunmadığına, sanığın silahları güvenlik amacıyla bulundurduğuna, sanığa alt sınırın üzerinde ceza tayininin yasal olmadığına, sanık lehine hükümlerin uygulanmadığına, eksik inceleme ve hatalı kanaat ile hüküm kurulduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanık …’ın silah ticareti yaptığı yönünde elde edilen bilgiler nedeniyle sanık hakkında iletişimin tespitine dair karar alındığı, sanığın silah ticaretiyle ilgili pek çok görüşmesinin bulunduğu, bu görüşmelerden birinde H.K. isimli kişinin sanıktan silah satın alacağının anlaşılması üzerine H.K.’nın bindiği aracın durdurulmak istendiği, sanığın araçtan bir adet tabancayı attığı, tabancanın ele geçirildiği ve 6136 sayılı Kanun kapsamında bulunduğuna ilişkin uzmanlık raporu alındığı anlaşılmıştır. Tanık H.K.’nın sanıktan silah satın aldığını beyan ettiği anlaşılmıştır. Sanığın evinde yapılan aramada ele geçirilen iki adet tabancaya ilişkin alınan uzmanlık raporuna göre tabancaların 6136 sayılı Kanun kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, isnat sanığın silah ticareti yapma suçunu işlediğine ilişkindir.

A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Sanığın tanık H.K. ile görüştüğü, silah alışverişi olacağının değerlendirilmesi üzerine kolluk tarafından gerekli tertibatın alındığı, tanık H.K.’nın köyden ayrıldıktan sonra Banaz istikametine doğru hareket ettiğinin görülmesi üzerine takibe alındığı, aracın Sivaslı ilçesine yönelmesi nedeniyle Sivaslı İlçe Emniyet amirliği ile irtibat kurularak aracın durdurulduğu, uygulama noktasına 20-25 metre kala araçtan bir cisim atıldığının görüldüğü, araç durdurulduğunda araçta tanık H.K., … ve …’ın olduğunun tespit edildiği, araçtan atılan nesne incelendiğinde Pietro Beratta marka 9 mm. çapında ruhsatsız tabanca ve tabancanın şarjöründe 8 adet fişek bulunarak bunların muhafaza altına alındığı, tanık H.K.’nın kollukta alınan 06.11.2018 tarihli beyanında o gün araçtan attığı silahı sanıktan 4.000,00 TL karşılığında aldığını, 3.250,00 TL parayı peşin olarak verip 750,00 TL’yi borçlandığını beyan ederek silah alışverişini doğruladığı, tanık H.K.’nın ruhsatsız ticarete konu silahla yakalandıktan sonra …’la başka görüşmelerinin bulunduğu, bu görüşme içeriklerinde tanık H.K.’nın kolluk tarafından ele geçirilen silahtan bahsettiği, silahın ”beygir” olarak şifrelenerek ifade edildiği, tanık H.K.’nın ruhsatsız silahla yakalandığı dikkate alındığında sanığın belirttiği beygir alışverişinin gerçekleşmesinin fiilen mümkün olmadığı, bu şekilde olay tarihinde sanığın tanık H.K.’ya yakalanan ruhsatsız tabancayı 4.000,00 TL bedelle sattığının anlaşıldığı, 16.10.2018 tarihinde sanığın evinde yapılan aramada bir adet Brownig marka 9 mm. çapında, bir adet Vizör marka 7.65 mm. çapında ruhsatsız tabanca ve bu tabancalara ait 75 adet dolu fişek bulunduğu anlaşılmakla sanığın silah ticareti yapma suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir.

B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü;
Sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçe ve uygulamaya, oluşa ve dosya içeriğine göre; mahkemenin kararında usule ve esasa ilişkin herhangi bir hukuka aykırılığın bulunmadığı, ispat bakımından değerlendirmenin yerinde olduğu, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, cezanın kanuni bağlamda uygulandığı anlaşıldığından, istinaf başvurusunda bulunan sanık müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
1. Sanık savunmaları, tanık beyanları, arama tutanakları ve ele geçirilen tabancalara ilişkin alınan uzmanlık raporlarına göre sanığın silah ticareti yapma suçundan cezalandırılmasına ilişkin hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç vasfı ile yaptırımlarının doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin 24.03.2021 tarihli ve 2019/4537 Esas, 2021/747 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından ileri sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Uşak 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.07.2024 tarihinde karar verildi.

TC
YARGITAY
9. HUKUK DAİRESİ
ESAS: 2019/1465
KARAR: 2019/14419

“İçtihat Metni”

MAHKEMESİ : …BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 32. HUKUK DAİRESİ

DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine, işe iadesine ve yasal sonuçlarına hükmedilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesinin kabul kararına karşı davalı avukatı istinaf başvurusunda bulunmuştur.
…Bölge Adliye Mahkemesi …Hukuk Dairesi davalı avukatının istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir.
…Bölge Adliye Mahkemesi …Hukuk Dairesi’nin kararı süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının 18/08/2013-20/06/2016 tarihleri arasında egzoz emisyon teknisyeni olarak çalıştığını, mesai arkadaşları ve üstlerine karşı çalışma huzurunu ve düzenini bozacak şekilde münakaşa ettiği iddiasıyla işten çıkarıldığını, davacının asıl işten çıkarılma nedeninin Nakliyat İş Sendikasından istifa ederek TÜMTİS sendikasına üye olmak istediğini söylemesi ve TÜMTİS sendikasının yöneticileri ile görüşmeler yapması olduğunu ileri sürerek, feshin geçersizliğinin tespiti ile müvekkilinin işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının 18/03/2013 tarihinden itibaren egzoz emisyon teknisyeni olarak çalıştığını, saygısız ve rahatsız edici davranışları nedeniyle daha önce uyarılmış olmasına rağmen işyerinde herkesin içinde amirleri hakkında edep ve terbiye dışı beyanda bulunduğunu, iş akdinin tazminatsız olarak münakaşa çıkarması sonucunda sona erdirildiğini, davacının yazılı savunmasında da argo tabirler kullandığını kabul ettiğini, yaşanan olayla ilgili disiplin kurulunun toplanarak bu hususun görüşülmesini bizzat davacının talep ettiğini, sendika temsilcilerinin de bulunduğu disiplin kurulunda davacının tavır, davranışları ve söylemleri nedeniyle iş akdinin feshine oybirliği ile karar verildiğini, davalı şirketin sendika faaliyetlerini engellediği iddiasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, yazılı savunmasında sendika hususunda beyanı olmadığı halde işe iade davasında bu hususun ileri sürülmesinin kötüniyetinin ispatı niteliğinde olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, ”…Tüm dosya kapsamı, tanıkların ifadeleri, disiplin soruşturma evrakı birlikte değerlendirildiğinde; işyerindeki egzos emisyon mobunun açılmasının üç kişinin sorumluluğunda olduğu, mobun açılması yönünde davacı ile amiri arasındaki olayların davacı ile iş ilişkisini sürdürmenin imkansız hale getirmediği, işyerinde huzursuzluk yaşandığı somut delillerle ispat edilemediği, işyerinde 3 yıl çalışması bulunan ve daha önce uyarı cezası almayan davacının söz konusu eylemi nedeni ile disiplin cezası ile uyarılması mümkün iken iş akdinin feshi yolunun seçilmesi eylem ile orantılı olmadığı feshin son çare olma ilkesine uygun davranılmadığı, davacının eyleminin İş Kanunu’nun 25/II. madde kapsamında olmadığı ve feshin geçerli olmadığı…” gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Ç) İstinaf başvurusu :
İlk derece mahkemesinin kararına karşı, davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
D) Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti :
Bölge Adliye Mahkemesince özetle; “Davalı taraf davacının, olay günü amirine karşı “Ben kimsenin egosunu tatmin etmek için y.rağının altına yatmam” dediğini ileri sürmüştür. Davacı taraf ise dava dilekçesinde olay günü davacının amirine sitemli bir şekilde kimsenin egosunu tatmin etmek zorunda olmadığını beyan ettiğini belirtmiş, ayrıca davacı bila tarihli savunmasında “… saygısızlık etmek amaçlı bir tepki göstermedim. Sadece argo bir tabir ile örneklendirme yapma hatasında bulundum” şeklinde beyanda bulunmuş olduğu görülmekle, davacının davalı tarafça iddia edilen ifadeleri kullandığını kaçamak ifadelerle ikrar ettiği, dinlenen tanık beyanlarıyla da davacının olay günü davalı tarafça iddia edilen ifadeleri kullandığı anlaşılmıştır. Ancak davacının, olay günü sarf ettiği bu sözler ağır argo tabir içerir kaba sözler olmasına karşılık, halk arasında zaman zaman kullanılan argo bir deyim olduğu, davacının amirine yönelttiği bir küfür veya hakaret söz konusu olmadığı, olayın anlık gelişen bir hadise olduğu, büyümeden tarafların birlikte yemekhaneye geçtikleri, işyerinde olumsuzluğa veya huzursuzluğa neden olacak bir durum söz konusu olmadığı kanaatine varılmıştır. Davacı hakkında daha önce tutulmuş bir tutanak veya verilmiş bir ceza da bulunmamaktadır. Bu nedenle davacının olay günü argo deyim içerir bu sözleri ile amirine yönelik tavırlarının iş akdinin feshini gerektirecek ağırlıkta olmadığı, davacının hizmet sözleşmesi korunarak daha hafif bir yaptırımla cezalandırılması yerine iş akdinin feshi yoluna gidilmesinin fesihte ölçülülük ilkesine aykırı olduğu, bu nedenle davalı işverence gerçekleştirilen fesih işleminin geçersiz olduğu…” gerekçeleriyle davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
E) Temyiz başvurusu :
Bölge Adliye Mahkemesi’nin kararına karşı davalı vekili temyiz başvurusunda bulunmuştur.
F) Gerekçe:
İş sözleşmesinin, işçinin amirine karşı sarfettiği sözler nedeniyle işverence haklı olarak feshedilip feshedilmediği noktasında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, dosya içeriğine göre iş sözleşmesinin davacının, olay günü amirine karşı “Ben kimsenin egosunu tatmin etmek için …(sinkaf) altına yatmam” dediği gerekçesiyle feshedildiği, davacının yazılı savunmasında bu sözleri söylediğini tevil yollu ikrar ettiği ayrıca tutanak mümzii davalı …B’nin de olayı doğruladığı, davacının sözlerinin amirinin şahsına karşı olmadığı ancak argoyu aşan ağır tanımlamalar olduğu anlaşılmaktadır. Bu şekilde sözler sarfeden davacının bu davranışının işyerinde olumsuzluklara yol açtığı sabittir. Buna göre, feshin geçerli nedene dayandığının kabulü ile davanın reddi gerekirken Mahkemece yazılı gerekçe ile kabulü hatalıdır.
Dairemizce 4857 sayılı İş Kanunu’nun 20/3. maddesi uyarınca aşağıdaki gibi karar vermek gerekmiştir.
HÜKÜM:
Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1- İlk Derece Mahkemesinin kararı ile Bölge Adliye Mahkemesi’nin temyiz edilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davanın REDDİNE,
3-Alınması gereken 44,40 TL karar-ilam harcından peşin alınan 29,20 TL’nin mahsubu ile bakiye 15,20 TL karar harcının davacıdan tahsili ile hazineye irat kaydına,
4-Davacının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre belirlenen 2.725 TL ücreti vekaletin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6-Kullanılmayan avansların talep halinde ilgilisine iadesine,
7-Peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, dava dosyasının İlk Derece Mahkemesi’ne, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine, kesin olarak 27/06/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.