Kategori: BAM KARARLARI

T.C.
GAZİANTEP
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
13. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2017/3711
KARAR NO : 2018/699

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : KAHRAMANMARAŞ 4. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 06/06/2017
NUMARASI : 2016/41 – 2017/176
DAVACI : S C
(İstinaf talebinde bulunan)
VEKİLİ : Av. SELİM HARTAVİ
DAVALI : M İNŞ PET TİC LTD ŞTİ
(İstinaf talebinde bulunan) Hoca Bulvarı Maraşhan Sitesi B Bl Kat 5 Onikişubat/ K.MARAŞ
DAVANIN KONUSU : Menfi Tespit (Kefalet akdinden kaynaklanan)
KARAR TARİHİ : 04/04/2018

Taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine dairemize gelen dosya incelendi;

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili, Davalı şirket tarafından dava dışı …..İnş.Malz.Demir Çelik Müh.San Tic Ltd Şti, Adem , Servet  ve İbrahim  aleyhine K.Maraş 3.İcra Müdürlüğünün 2015/6991 E sayılı takip dosyası ile 440.000,00 TL lik icra takibine başlanıldığını alacaklı tarafça borcun tahsili amacıyla müteselsil borçlulardan Adem ‘e müracaat edilmesi üzerine müvekkilinin matbu evrak üzerinde 03.08.2015 tarihinde icra kefili sıfatıyla icra taahhütnamesi imzaladığını, taahhüt tutanağının kefil sıfatıyla imzalanmasının kefil sorumluluğu doğurmayacağını, taahhütnamede kefilin sorumlu olduğu azami miktar ve kefalet tarihinin müvekkilinin el yazısı ile yazılmadığını, bu haliyle tutanağın 6098 Sayılı TBK’nun 583.maddesine uygun olmadığını belirterek davanın kabulü ile müvekkilinin borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı taraf, açılan davanın reddini istemiştir.

Mahkeme, dosyada bulunan ve icra müdürlüğü önünde verilen icra kefalet sözleşmesinin incelenmesinde davacının kefil olarak sözleşmeye imza attığı, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun kefalete ilişkin hükümlerinde, kefil olarak sözleşmeye imza atan şahsın sorumluluk miktarının kefilin el yazısı ile belirtilmesi ve bu hususun kefil tarafından ıslak imzalı olarak imzalanması gerektiği ve kefalet sözleşmesinin yapıldığı sırada kefilin evli olması durumunda en geç sözleşme imzalanana kadar eşin kefalete ilişkin rızasının alınması gerektiğine yer verildiği, İcra dairesi önünde verilen kefaletinde kural olarak TBK’nun 581 ve devamı maddelerine tabi olduğu, icra dairesi önünde verilen kefalet kanun gereğince müteselsil kefalet olduğu, bu hususlar ve icra dairesi önünde yapılan icra kefaleti sözleşmesi dikkate alındığında dava konusu kefalet sözleşmesi geçerli olmadığından davanın kabulüne, davacının borçlu olmadığının tespitine ancak kötü niyet tazminatının reddine karar vermiştir.

Karara karşı davacı taraf istinaf başvurunda bulunarak; davalı alacaklının kötü niyetli olduğunu yasada aranan tüm şartların yerine gelmesine rağmen icra inkar tazminatına hükmedilmemesinin yerinde olmadığını kararın kaldırılarak taleplerinin tam kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.

Karara karşı davalı taraf istinaf başvurunda bulunarak; mahkeme tarafından verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, davaya bakma görevinin asliye hukuk mahkemelerine ait olmadığını ve görevsizlik kararı verilmesi gerektiğini, taraflar arasında usulüne uygun yapılan bir icra kefaletnamesi olduğunu ve davacının kefil olduğu borç itibariyle hukuki sorumluluğunun olduğunu, ayrıca mahkeme davacı lehine maktu vekalet ücreti hükmetmesi gerekirken nispi vekalet ücreti hükmetmesinin hatalı olduğunu, bu nedenlerle mahkeme kararın kaldırılmasını talep etmiştir.

Dosya istinaf sebepleri ile birlikte HMK’nun 355. maddesi çerçevesinde incelenmiş ve kararın, dava dayanağı icra kefalet senedinin TBK nun 583/1. Maddesinde belirtilen unsurların el yazısı ile yazılmasının zorunluluğu bakımından istenilen şekil şartlarını taşımadığı ve 584. Maddeye göre zorunlu olan eşin rızasının da bulunmadığı belirlenerek mahkemece, dosyada bulunan delillerin takdirinde hata yapılmadan iddia ve savunma ile birlikte hukuka uygun şekilde değerlendirilmek suretiyle dairemizce de benimsenen yasal ve hukuksal gerekçelere ve maddi delillere dayandırılarak verilmiş olduğu anlaşılmakla, kefalet akdinin geçersiz olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, ancak takip esnasında oluşan kefillik durumu nedeniyle takibe dahil edilmesi halinin varlığı kötü niyeti ortaya koymayacağından şartları oluşmadığından kötüniyet tazminat talebinin ise reddine dair usul ve yasaya uygun olan karara karşı tüm istinaf sebepleri yerinde bulunmadığından aşağıda hüküm kurulmuştur.

HÜKÜM: Yukarıda gerekçesi açıklanan nedenlerle;
1-Kahramanmaraş 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2016/41 Esas ve 2017/176 sayılı kararının usul ve yasaya uygun olduğu anlaşıldığından taraf vekillerinin istinaf başvurusunun ayrı ayrı HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Alınması gereken 30.056,00-TL nispi karar harcından, peşin alınan 7.522,00-TL harç düşüldükten sonra kalan 22.534,00-TL harcın davalıdan alınarak hazineye irat kaydına,
3-Davacıdan yeterince harç alındığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda HMK’nın 361. Maddesi gereğince tebliğden itibaren iki hafta içinde Yargıtay temyiz yolu açık olmak üzere oy birliği ile karar verildi. 04/04/2018

Başkan Üye Üye Katip
29297 41382 95144 128473
¸e-imzalı ¸e-imzalı ¸e-imzalı ¸e-imzalı

T.C.
GAZİANTEP
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
12. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2018/1042
KARAR NO : 2018/2298

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ŞANLIURFA 1. İCRA HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 19/02/2018
NUMARASI : 2017/1247 Esas, 2018/309 Karar
DAVACI (BORÇLU) : U. B. PREF TEKSTİL TURİZM SAN TİC A.Ş –
DAVALI (ALACAKLI) : H.O..
VEKİLİ : Av. SELİM HARTAVİ
DAVANIN KONUSU : İcra Emrine İtiraz
KARAR TARİHİ : 05/11/2018
GEREKÇELİ KARARIN
YAZILDIĞI TARİH : 05/11/2018

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının süresi içinde istinaf yolu ile incelenmesi davalı (alacaklı) vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahalinden gönderilmiş olmakla;

Davacı (borçlu) vekilinin dava dilekçesi ile, Şanlıurfa 1.İş Mahkemesinin 2017/212 Esas, 2017/591 karar sayılı kararı ile müvekkili aleyhine karar verildiğini, alacaklı taraf ile haricen anlaşarak dava konusu borcu ve işlemiş faizlerini alacaklı vekilinin hesabına 30/11/2017 tarihinde 82.428,38 TL olarak ödediklerini, alacaklının Şanlıurfa 1. İş Mahkemesinin kararına dayanarak ilamlı icra takibi başlattığını, takibin dürüstlük ilkesine aykırı olduğunu, bu nedenle icranın 82.428,38 TL yönünden itfa sebebiyle geri bırakılmasına karar verilmesini talep ettiği,
Davalı (alacaklı) vekilinin cevap dilekçesi ile, icra takibinin geçici olarak tedbiren durdurulması kararının taleple bağlılık ilkesine aykırı olduğunu, davacı tarafın talebinin dikkate alınarak, 82.428,38 TL yönünden takibin durdurulmasına, bakiye alacak yönünden takibin devamına karar verilmesi gerektiğini, kısmi ödemenin taraflarına bildirilmediğini, dava tarihiyle yapılan ödemeden haberdar olduklarını, davacının icra takibine kendisinin sebebiyet verdiğini, takibin bakiye alacak miktarı olan 18.620,18 TL yönünden devamına karar verilmesini talep ettiği,

İlk derece mahkemesince, Garanti Bankasına yazılan 24/01/2018 tarihli müzekkeye verilen cevabi yazıda, davacı şirketin hesap hareketlerinin incelenmesinde; 30/11/2017 tarihinde “Selim Hartavi Ş.urfa 2.İş Mahk. 2017/212 Esas” açıklamasıyla 82.428,38 TL’lik ödemenin yapıldığı, borç davacı (borçlu) tarafından ödendiği gerekçesiyle itirazın kabulü ile, Şanlıurfa 3.İcra müdürlüğünün 2017/16860 esas sayılı takip dosyasının ifta sebebiyle 82.428,38 TL yönünden İİK’nun 33.maddesi gereğince icranın geri bırakılmasına karar verildiği,
Davacı (borçlu) vekilinin 21/03/2018 tarihli tavzih talebi ile, mahkeme kararına rağmen alacaklı tarafın takip talebini yapabileceği rakam hüküm fıkrasında gösterilmediğinden icra müdürlüğünün yaptığı dosya kapak hesabında hataya düştüğünü, mahkemece hüküm fıkrasının tavzihi (açıklaması) ile alacaklı tarafın 82.428,38 TL ödeme yapıldıktan sonra kalan ve takip talebinde bulunabileceği alacak miktarının kararda gösterilmesini talep ettiği,

İlk derece mahkemesinin 22/03/2018 tarihli tavzih kararı ile, Tavzih talebinin kabulü ile, icra takibinin; takipten önce ödenen 82.428,38 TL’nin TBK 100 vd. maddeleri gereği öncelikle faiz ve asıl alacağın ferisi niteliğindeki alacaklara mahsubuyla takibin 6.784,92 TL Destekten Yoksun Kalma Tazminatı ana para alacağı yönünden devamına karar verdiği,

Davalı (alacaklı) vekilinin istinafa başvuru dilekçesi ile, özetle yerel mahkeme asıl kararı yönünden cevap dilekçesini tekrar ile, tavzih kararı yönünden yerel mahkemenin davacı yanın talebini aynen asıl kararının hüküm fıkrasında açıkladığını, tavzih kararının taleple bağlılık ilkesine aykırı olduğunu, ayrıca asıl kararda muğlaklık bulunmadığını, davacı tarafça 21/03/2018 tarihinde 18.964,64 TL yatırıldığını, yerel mahkeme kararının infaz edildiğini, tavzih kararı ile hüküm fıkrasının değiştirilemeyeceğini, ancak yerel mahkemece tavzih yolu ile yeni hüküm kurulduğunu, usul ve yasaya aykırı ilk derece mahkemesi kararının ve tavzih kararının ortadan kaldırılmasına karar verilmesini talep ettiği,

Somut olayda, Davalı (alacaklı) tarafça davacı (borçlu) aleyhine Şanlıurfa 3.İcra müdürlüğünün 2017/16860 esas sayılı icra dosyasıyla ilamlı icra takibi başlatıldığı, takibin dayanağının Şanlıurfa 1.İş Mahkemesinin 2017/212 Esas, 2017/591 karar sayılı kararı olduğu, icra dosyasında davacı (borçlu) adına çıkartılan icra emri tebligatının 07/12/2017 tarihinde tebliğ edildiği, söz konusu davada yerel mahkemece öncelikle, ödenen para alacaklıya bildirilmediğinden temerrütün hangi tarihte oluştuğunun tespiti ile, ödenen paranın takip tarihi itibarıyla icra emirine etkisinin ve hangi kalemlere ilişkin ve miktarlar üzerinden icranın geri bırakılmasını sağladığının net olarak bilirkişi incelemesi ile tespiti ve buna bağlı olarak tarafların delillerinin değerlendirilerek sonucuna göre önceki karar ile bağlı kalmaksızın yeniden bir karar verilmesi için HMK 353/1-a-6 maddesi gereğince dosyanın esası incelenmeden ilk derece mahkemesi kararının ve tavzih kararının kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye gönderilmesine karar verilmiştir.
HÜKÜM :
1-HMK 353/1-a-6 maddesi gereğince;
ŞANLIURFA 1. İCRA HUKUK MAHKEMESİ’nin 2017/1247 Esas, 2018/309 Karar sayılı ve 19/02/2018 tarihli kararının ve 22/03/2018 tarihli tavzih kararının KALDIRILMASINA,
2- Davanın yeniden görülmesi ve önceki kararla bağlı kalmaksızın ödenen para alacaklıya bildirilmediğinden temerrütün hangi tarihte oluştuğunun tespiti ile, ödenen paranın takip tarihi itibarıyla icra emirine etkisinin ve hangi kalemlere ilişkin ve miktarlar üzerinden icranın geri bırakılmasını sağladığının net olarak bilirkişi incelemesi ile tespiti ve buna bağlı olarak tarafların delillerinin değerlendirilerek sonucuna göre yeniden hüküm kurulması için dosyanın ŞANLIURFA 1. İCRA HUKUK MAHKEMESİ’ne gönderilmesine,
3-Peşin alınan istinaf harcının mahsup ve yeterliliğine,
4-Kararın ilk derece mahkemesince taraflara tebliğine,
Dair dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu tarafların yokluğunda HMK353/1-a maddesi gereğince KESİN olarak oy birliği ile karar verildi. 05/11/2018

Başkan Üye Üye Katip
38110 36097 41846 133804
E-İmzalı E-İmzalı E-İmzalı E-İmzalı

T.C.
GAZİANTEP
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
13. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2018/478
KARAR NO : 2018/247

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ŞANLIURFA 4. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 07/12/2017
NUMARASI : 2017/2 – 2017/718
DAVACILAR : 1 -H. B.
: 2 -M. S..
: 3 -N. B.
VEKİLİ : Av. SELİM HARTAVİ
DAVALI : 1 -M. A. –
DAVALI : 2 -ÖZEL. Ş. HASTAHANESİ
DAVANIN KONUSU : Tazminat
KARAR TARİHİ : 15/02/2018

Davacılar ve davalı vekilinin istinaf başvurusu üzerine dairemize gelen dosya incelendi;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:

TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ :
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkili N. B.nın 30.04.2012 tarihinde doğum yapmak üzere Özel Ş. Hastanesi doğum ünitesine yatırıldığını, daha önceden belirlenenin aksine normal doğum yaptırıldığını, bu esnada küçük M.S. B.’nın sağ kolunun çekilip zorlanarak çıkartılması nedeniyle 5 adet sinir damarının koptuğunu ve küçüğün ömür boyu sakatlık durumunun meydana geldiğini, davalıların meydana gelen olay nedeniyle kusurlu olduklarını, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla M. S. için 10.000 TL maddi 150.000 TL manevi, H. için 75.000 TL manevi ve N. için 75.000 TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ :
Mahkeme, HMK.307.ve devamı maddeleri gereğince feragat nedeniyle davanın reddine karar vermiştir.

İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ :
Davacılar vekili ve davalı M.A.vekili karara karşı istinaf talebinde bulunmuştur.
İstinaf başvurusunda bulunan davacılar vekili dilekçesinde özetle; Mahkeme tarafından verilen kararın usul ve aykırı olduğunu, davacılar tarafından sunulan herhangi bir feragat dilekçesi bulunmadığını, mahkeme tarafından İbrahim Celal Ş. imzalı feragat dilekçesinin bu davayla ilgisinin bulunmadığını, mahkeme tarafından sehven davanın feragat nedeniyle reddine karar verildiği, bu nedenle mahkeme kararının kaldırılmasını talep etmiştir.
Davalı M. A. vekili istinaf dilekçesinde özetle; Mahkeme kararının müvekkil lehine ortadan kaldırılması gerektiğini, davanın feragat nedeniyle reddine karar verildiği ancak mahkeme müvekkil lehine nispi vekalet ücretine hükmettiğini, bu nedenle mahkeme kararının kaldırılmasını talep etmiştir.

DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE :
6100 sayılı HMK nın 307. Maddesinde Feragat, davacının, talep sonucundan kısmen veya tamamen vazgeçmesi olarak tarif edilmiştir. 309. Madde de ise feragatın şekli düzenlenmiş ve anılan madde de feragat dilekçeyle veya yargılama sırasında sözlü olarak yapılması gerektiği belirlenmiştir. Feragatın hüküm ifade etmesi, karşı tarafın ve mahkemenin muvafakatine bağlı değildir. Feragat ancak kayıtsız ve şartsız olmalıdır. Feragat hüküm kesinleşinceye kadar her zaman yapılabildiği gibi yapılması halinde Feragat kesin hüküm gibi hukuki sonuç doğurur ve ancak irade bozukluğu hâllerinde, feragat ve kabulün iptali istenebilir.
Ancak davadan feragat sadece davacı olarak yer alan asil veya yasal temsilcisi tarafından kimlik tespiti yapılmak suretiyle, vekil tarafından ise ferağata ilişkin özel yetkisi olmak kaydıyla beyanı ve ya dilekçesi alınmak suretiyle yapılabilir.
Somut olay da, davacı olarak yer alan asiller veya vekillerine ait bir feragat dilekçesi ve beyanı bulunmamaktadır. Kararın gerekçesi olan dosyada ki ferağat dilekçesi davacı sıfatı ile imzalayan İbrahim Celal Ş. e aittir. Dolayısıyla davada davacıların davadan ferağatleri söz konusu değildir. Davanın bu şekilde sonuçlanması dosyaya yanlışlıkla giren ferağat dilekçesine bu davanın esas numarasının yazılmış olmasından kaynaklanmıştır. Kararın maddi bir hataya dayandığı anlaşılmakla davacıların istinaf talebi kabul edilerek, yargılamaya kaldığı yerden devam edilmesi için kararın kaldırılması yönünde aşağıda karar verilmiştir.

HÜKÜM: Yukarıda gerekçesi açıklanan nedenlerle;
1-Davacılar vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile; Şanlıurfa 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2017/2 Esas ve 2017/718 sayılı ilamının usul ve yasaya aykırı olduğundan, HMK’nın 353/1-a-6 maddesi uyarınca KALDIRILMASINA ve yargılamanın kaldığı yerden devam etmesi için dosyanın mahkemesine GÖNDERİLMESİNE,
2-Karar sonucuna göre davalı tarafın istinaf talebinin değerlendirilmesine yer olmadığına,
3-Davacılar vekili ve davalı M.A. vekilinden alınan 35,90 TL istinaf karar harcının talep halinde kendilerine iadesine,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda HMK’nın 353/1-a. Maddesi gereğince KESİN olmak üzere oy birliği ile karar verildi. 15/02/2018

29297 41382 95144 128473
¸e-imzalı ¸e-imzalı ¸e-imzalı ¸e-imzalı

T.C.
GAZİANTEP
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ

4. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2016/6
KARAR NO : 2016/6

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I

BAŞKAN : SAİT IŞIK (30220)
ÜYE : CANER EROKTAY (40995)
ÜYE : MEHMET ÇOBAN (41963)
KATİP :MEHMET ÖZKAYA (159892)
DAVACILAR : S S
VEKİLİ : Av.SELİM HARTAVİ – ŞANLIURFA
DAVALI : DİCLE ELEKTRİK DAĞITIM A.Ş. –
DAVANIN KONUSU : TAZMİNAT
KARARIN YAZILDIĞI
TARİH : 07.12.2016

TARAFLARIN DAVA VE CEVAP DİLEKÇELERİNİN ÖZETİ;
Davacı vekili 08/06/2012 tarihli dilekçesinde özetle; S S’nin 30/06/2011 tarihinde balkon temizliği yaparken elektrik akımına kapılarak ağır yaralandığı ve sürekli sakat kaldığını, olayın davalı kurumun kusurundan meydana geldiğini, davalı şirketin her türlü önlemi alması gerektiğini, kusursuz sorumluluğu olduğunu, Şanlıurfa Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 06/02/2012 tarih ve 2012/266 sayılı raporuna göre % 58 oranında kesin kalıcı sakatlığının bulunduğunu, estetik ameliyat bedelinin de maddi tazminat kapsamında değerlendirilerek, tüm tedavi masraflarıyla % 58 uzuv kaybı ve sürekli iş göremezlik durumu da nazara alınarak şimdilik 25.000,00 TL tazminat istediklerini, davacı S ile diğer davacıların manevi tazminat haklarının oluğunu belirterek S. S.için estetik ameliyat gideri normal tedavi masraflarıyla, sürekli sakatlık iş göremezlik nedenleriyle 25.000,00 TL maddi tazminat 15.000,00 TL manevi tazminat H. S., H. S., F. Ç. için 75.000,00 ‘er TL manevi tazminat olmak üzere fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla toplam 400.000,00 TL tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davanın zaman aşımından reddi gerektiği, müvekkilinin kusur ve sorumluluğu bulunmadığı, olayın kazazedenin kusurundan meydana geldiği, Cumhuriyet Savcılığının soruşturma dosyasında kurumun kusurlu olmadığının belirtildiği, anne, babasının bakım ve özen sorumluluğu gözetilerek kusur oranının ayrıca tespit edilmesi gerektiğini, sadece ek tedavi giderlerinin istenebileceğini, diğer tedavi giderinin ve manevi tazminat miktarının fahiş olduğunu, belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ;
İlk Derece Mahkemesi 03.10.2016 tarih 2012/324 Esas 2016/679 sayılı kararı ile yapmış olduğu yargılama sonucunda davacıların maddi tazminat talebinin kabulü ile 66.574,82 TL nakdi tazminatın dava tarihi olan 08.06.2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalı taraftan alınarak davacılara verilmesine.
Davacıların manevi tazminat talebinin KISMEN KABULÜ ile, 15.000,00 TL (S. S. için 6.000,00 TL, H. S. için 3.000,00 TL, H. S. için 3.000,00 TL, F. Ç. için 3.000,00 TL olmak üzere) manevi tazminatın dava tarihi olan 08/06/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı taraftan alınarak, davacılara verilmesine,
Fazlaya ilişkin talebin reddine,
Davacıların 360.000,00 TL tutarındaki manevi tazminat talebinin reddine, karar verildiği anlaşılmıştır.

İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ :
Davalı vekili 27.10.2016 havale tarihli istinaf dilekçesinde meydana gelen kaza nedeniyle müvekkillerinin bir kusurunun olmadığını olayın tamamen davacı S. S.’nin kusuru nedeniyle meydana geldiğini, nedensellik bağının bulunmadığı ayrıca takdir edilen maddi ve manevi tazminat miktarının yüksek olduğundan bahisle kararın bozulmasını talep ettikleri anlaşılmıştır.
Davacılar vekili 09.11.2016 tarihli sistem üzerinden göndermiş olduğu istinaf dilekçesinde davalı tarafın yargılama aşamasında kusur raporunun kendisine tebliğ edilmesine rağmen süresinde itirazda bulunmadığı, bu nedenle sonradan bildirmiş oldukları itiraz dilekçelerine muvafakat etmediklerini,mahkemece estetik ameliyat giderleri yönünden olumlu yada olumsuz bir hüküm kurulmadığı, aktüerya bilirkişisinin raporunun yeterli olmadığı, mahkemece takdir edilen manevi tazminat miktarının çok düşük olduğu, yargılama giderinin dağılımı hakkaniyete uygun olmadığından bahisle kararın bozulmasını talep ettikleri anlaşılmıştır.

DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ, HUKUKİ SEBEPLER ve GEREKÇE :

Dava kusursuz sorumluluğa dayalı maddi ve manevi tazminat davasıdır. Dosya içerisinde bulunan tüm bilgi ve belgeler, doktor raporları, hastane evrakları, keşif, bilirkişi raporları,Şanlıurfa Cumhuriyet Başsavcılığının soruşturma dosyası birlikte değerlendirildiğinde mahkemece bir kısım delillerin hiç toplanmadığı, gerekçelendirilmediği gibi raporlar arasındaki çelişkilerin de giderilmediği ve taraf teşkilinin sağlanmadığı,buna mukabil eksik inceleme ile hüküm kurulduğu anlaşılmıştır.
6100 sayılı HMK 353/1-a bendi 6.fıkrasında mahkemece, tarafların davanın esasıyla ilgili olarak gösterdikleri delillerin hiçbiri toplanmadan veya gösterilen deliller hiç değerlendirilmeden karar verilmiş olması halinde a bendi gereği kararı kaldırarak dosyayı kararı veren mahkemeye gönderilmesine karar verileceği düzenlenmiştir..Mahkeme esasa etkili delilleri toplamadan ve topladığı delilerden hangisine üstünlük tanıdığını gerekçeli kararında tartışmadan,tarafların her bir talebi yönünden ayrı ayrı hüküm kurmadan,resen araştırma ilkesinin uygulandığı kamu düzenini ilgilendiren taraf teşkili sağlanmadan karar vermiş olması halinde de 6. fıkranın uygulanması uygun düşecektir.İncelemesi yapılan dosyada;
1-Davacı S. S.’nin dava açıldığında 18 yaşından küçük olduğu,bu nedenle davacı babası tarafından velayeten dava açıldığı,yargılama sırasında davacı S.’nın 18 yaşını doldurmasına rağmen taraf teşkili sağlanması yönünden davacının duruşmaya çağrılması gerekirse kendisini vekil ile temsil ettirmesi için süre verilmesi gerektiği,
2-Davacılar dava dilekçesinde maddi tazminat kapsamında açıkça estetik ameliyat gideri talep ettikleri, mahkeme bu talep yönünden delil toplanmadığı gibi alınan bilirkişi raporlarında da bu hususa hiç değinilmediği, gerekçeli kararda da tartışılmadığı gibi bu talep yönünden olumlu yada olumsuz bir karar verilmediği, estetik ameliyat giderleri yönünden tüm deliller toplanmalı, toplanan deliller ile birlikte işin uzmanı plastik cerrahi uzmanından, davacı S. da oluşan yanıkların estetik ameliyat gerektirip gerektirmediği, gerektiriyorsa tedavi masraflarının ne kadar olacağı yönünden denetime elverişli rapor alınması gerektiği,
3-Şanlıurfa Cumhuriyet Başsavcılığının soruşturma dosyasından alınan kusur raporunda bilirkişinin davalı kurumun herhangi bir kusurunun bulunmadığını tespit ettiği,bu nedenle soruşturma yönünden takipsizlik kararı verildiği, mahkemece yargılama sırasında olay yerinde yapılan keşif sonucunda alınan kusur raporunda ise davalı tarafın % 20 oranında kusurlu olduğunun belirtildiği, her iki rapor arasında çelişki olduğu bu çelişkinin mahkemece giderilmediği,hükme esas alınan bilirkişi raporunun dosya kapsamı, tarafların iddia ve itirazları ile ilgili yönetmeliğin olaya tatbiki yönünden değerlendirildiğinde, hükme esas alınabilecek nitelikte ve yeterlilikte olmadığı anlaşılmaktadır.Mahkemece,Elektrik Kuvvetli Akım Tesisleri Yönetmeliği gereği oluşturulacak alanında uzman, mümkünse üniversite öğretim elemanlarından seçilecek 3’lü bilirkişi heyetinden yerinde keşif yapılarak yeniden rapor alınmak suretiyle ilgili yönetmelik hükümleri değerlendirilerek temas olmadan elektrik çarpması olayının yaşanıp yaşanamayacağı, olayın meydana geldiği binanın etrafındaki direklerde yüksek gerilim ve yaklaşma mesafesi ile ilgili uyarı levhası bulunup bulunmadığı, söz konusu enerji nakil hattının binaya olan mesafesi, ilgili yönetmeliğe göre, davalı elektrik şirketi yönünden bir ihlal söz konusu olmasa dahi ağır özen yükümlüğü gereği meydana gelen olayda sorumlu tutulup tutulamayacağı, bu özellikleri taşıyan bir tesisin meskun mahalde bulunup bulunamayacağı da değerlendirilmek suretiyle denetimine elverişli bilirkişi raporu alınmak suretiyle hüküm tesisi yoluna gidilmesi gerekirken, eksik inceleme ve yetersiz bilirkişi raporu hükme esas alınarak karar verildiği kanaatine varılarak,mahkemenin kararının kaldırılıp dosyanın mahkemesine gönderilmesine karar verilmiş ve aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.

HÜKÜM : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-a-6 maddesi gereğince; Şanlıurfa 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 03.10.2016 tarih 2012/324 Esas 2016/679 sayılı kararının KALDIRILMASINA,
2-İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına karar verildiğinden Şanlıurfa 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 03.10.2016 tarih 2012/324 Esas 2016/679 sayılı dosyasının mahkemesine GÖNDERİLMESİNE,
Dair dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda tarafların yokluğunda HMK 353. maddesi gereği kesin olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 07.12.2016

Sait IŞIK
Başkan
30220

Caner EROKTAY
Üye
40995

Mehmet ÇOBAN
Üye
41963

Mehmet ÖZKAYA
Katip
159892